孤儿。
引 汉•王粲 《寡妇赋》：“提孤孩兮出户，与之步兮东厢。”晋•潘岳 《寡妇赋》：“愁烦冤其谁告兮，提孤孩於坐侧。”
孤 [ gū ] 1. 幼年死去父亲或父母双亡。如 孤儿。遗孤。托孤。孤寡鳏独（孤儿，寡妇，无妻或丧妻的人，年老无子女的人）。2. 单独。如 孤单。孤独。孤立。孤僻。孤傲。孤茕（单独无依然）。孤介。孤身。孤危。孤芳自赏。孤苦伶仃。孤掌难鸣。孤云野鹤（喻闲逸逍遥的人）。3. 古代帝王的自称。如 孤家。孤王。4. 古同“辜”，辜负。[更多解释]
孩 [ hái ] 1. 儿童，引申为子女。如 男孩儿。孩童。孩提（指幼儿时期）。[更多解释]
hái zǐ
gū lì
gū ér
kǔ xīn gū yì
gū guă
gū dú
gū jì
gū dān
gū pì
gū líng líng
hái zǐ qì
gū fāng zì shăng
yī yì gū xíng
gū zhù yī zhì
gū lì wú yuán
gū lòu guă wén
gū ér guă mǔ
gū jūn fèn zhàn
gū zhăng nán míng
gū kǔ líng dīng
gū jiā guă rén
guān guă gū dú
gū hún yě guǐ
chēng gū dào guă
gū lìng lìng
gū dīng dīng
gū gū dān dān
qióng qióng gū lì
gū ēn fù dé
xiăo hái ér
nǚ hái ér
nán hái ér
gū ér yuàn
máo hái zǐ
hái zǐ wáng
shuāng fǔ fá gū shù
cūn dì zǐ hái ér
gū ér jiù zǔ jì
hé lǐ hái ér àn shàng niáng
jiào fù chū lái ， jiào ér yīng hái
sān shí nián lăo niáng dăo bēng hái ér
gū lěng
gū zhěn
nǚ hái
gū běn
zhào shì gū ér
gū duī
gū nǚ
gū shuāng
gū dăo
hái ér
xiăo hái
xiăo hái zǐ
zhuāng gū
gū fēng
gū fù
gū lăo
hái tí
gū shēng
孤孩的拼音是：gū hái点击 图标播放孤孩的发音。
