即人君。古代指统治人民的人。
引 《孟子·梁惠王上》:“今夫天下之人牧,未有不嗜杀人者也。”焦循 正义:“《曲礼》云:‘九州之长入天子之国曰牧。’是天下之人牧,即天下之人君也。”清•戴名世 《<李太常案牍>序》:“故序之而原本於六经之旨,以著先王之教,以为人牧者告也。”
统治人民的君主。
引 《孟子·梁惠王上》:「今夫天下之人牧,未有不嗜杀人者也。」
人 [ rén ] 1. 由类人猿进化而成的能制造和使用工具进行劳动、并能运用语言进行交际的动物。如 人类。2. 别人,他人:“~为刀俎,我为鱼肉”。待~热诚。3. 人的品质、性情、名誉。如 丢人,文如其人。[更多解释]
牧 [ mù ] 1. 放养牲口。如 牧童。畜牧。牧场。放牧。游牧。牧民。牧歌。牧群。2. 治。如 牧民(治理人民)。3. 古代治民之官。如 州牧。[更多解释]
rén mén
rén mín
gè rén
rén lèi
bēi tiān mǐn rén
rén yuán
rén wù
gōng rén
lăo rén
rén cái
rén shēng
qìn rén xīn pí
rén kǒu
bìng rén
fū rén
kè rén
dí rén
rén shì
nǚ rén
rén shù
shī rén
zhǔ rén
wàn rén kōng xiàng
rén qún
rén dà
jūn rén
rén gé
rén xīn
rén quán
rén tǐ
rén lì
dà rén
yǐn rén rù shèng
yòng rén
huá rén
rén jiā
sī rén
rén wén
jiā rén
rén jiān
qīn rén
míng rén
fă rén
xíng rén
rén mă
shāng rén
gǔ rén
shì rén
rén shēn
chéng rén
guó rén
rén xìng
xīn rén
wén rén
ài rén
fù rén
rén xuăn
nán rén
yóu rén
人牧的拼音是:rén mù点击 图标播放人牧的发音。