善于叫的狗。
喻供人差使者。
引 《荀子·王制》：“北海则有走马吠犬焉，然而中国得而畜使之。”宋•苏轼 《于潜令刁同年野翁亭》诗：“我来观政问风謡，皆云‘吠犬足生氂’。”明•陶宗仪 《辍耕录·善谏》：“余按《北史·宋游道传》， 毕义云 奏劾 游道，杨遵彦 曰：‘譬之畜狗，本取其吠，今以数吠杀之，恐将来无復吠犬。’”
喻供人差使者。 《明史·王越传》：“﹝ 王越 ﹞性故豪纵，尝西行謁 秦王，王开筵奏妓。
引 越 语王：‘下官为王吠犬久矣，寧无以相酬者？’因尽乞其妓女以归。”
吠 [ fèi ] 1. 狗叫。如 吠叫。狂吠。蜀犬吠日（喻少见多怪）。[更多解释]
犬 [ quǎn ] 1. 狗。如 猎犬。警犬。犬马之劳。犬牙交错。犬子（谦辞，对人称自己的儿子）。桀犬吠尧（喻走狗一心为主子效劳）。[更多解释]
jī quăn xiāng wén
jī quăn bù níng
sàng jiā zhī quăn
quăn yá jiāo cuò
jī quăn shēng tiān
shēng sè quăn mă
quăn mă zhī láo
jī quăn bù liú
fèi xíng fèi shēng
fèi yǐng fèi shēng
jià quăn zhú quăn
shǔ quăn fèi rì
kuáng quăn bìng
mù yáng quăn
sàng jiā quăn
jiàng mén wú quăn zǐ
lí láo quăn bù rù
jiā gǒu xiàng lǐ fèi
qún quăn fèi suǒ guài
jiăo tù dé ér liè quăn pēng
jiăo tù jìn zé liáng quăn pēng
yī quăn fèi xíng ， băi quăn fèi shēng
yī quăn fèi xíng ， qún quăn fèi shēng
yī quăn fèi yǐng ， băi quăn fèi shēng
yī rén dé dào ， jī quăn fēi shēng
yī rén dé dào ， jī quăn shēng tiān
liè quăn
jǐng quăn
shǐ quăn
kuáng fèi
quăn fèi
quăn chǐ
quăn yá
fèi tuó
fèi gé
gǒu fèi
fèi gǒu
yīng quăn
quăn mă
jūn quăn
quăn rú
shí quăn
dà quăn
dà quăn zuò
quăn zhì
zhí gǒu fèi yáo
gǒu fèi fēi zhǔ
quăn shǐ
huà hǔ lèi quăn
fù shēng fèi yǐng
suí shēng fèi yǐng
zhuó fèi
yì quăn
fèi yáo
jié quăn fèi yáo
zhí quăn shì yáo
zhí quăn fèi yáo
tún quăn
吠犬的拼音是：fèi quăn点击 图标播放吠犬的发音。
