指僧寺或道院中敲磬的声音。磬,状如云板,鸣以集众。
引 唐•卢肇 《题甘露寺》诗:“福庭增气象,仙磬落昭回。”清•王梦庚 《游青城山》诗:“峰围仙磬深难散,月避神灯眼愈明。”
仙 [ xiān ] 1. 神话中称有特殊能力、可以长生不死的人。如 仙人。仙女。仙子。仙界。仙境(①仙人居住的地方; ②形容景物美好的地方)。仙风道骨。仙山琼阁(喻虚无缥缈的美妙幻景)。2. 具有高超才能的人。如 诗仙。酒仙。3. 婉称死。如 仙去。仙逝。[更多解释]
磬 [ qìng ] 1. 古代打击乐器,形状像曲尺,用玉、石制成,可悬挂。2. 佛寺中使用的一种钵状物,用铜铁铸成,既可作念经时的打击乐器,亦可敲响集合寺众。3. 缢杀:“公族其有死罪,则~于甸人”。4. 古同“罄”,空,尽。[更多解释]
shén xiān
xiān nǚ
bā xiān guò hăi
piāo piāo yù xiān
xiān fēng dào gǔ
xiān xiān
xiān tóng xiān nǚ
xiān rén zhăng
bā xiān zhuō
shuǐ xiān huā
xiān rén qiú
xiān kè lái
fă qū xiàn xiān yīn
pō mò xiān rén tú
qióng lín jǐn xiù xiān
yù dòng xiān yuán tú
shén xiān bú shì fán rén zuò
sǐ qí dù lǐ yǒu xiān zhe
zhèng xiān
xiān gū
xiān yào
xiān xiá lǐng
pú xiān xì
yóu xiān
shuǐ xiān
xiān jī
xiān dăo
bā xiān
tiān xiān
dì xiān
xiān rén
xiān jìng
xiān líng
xiān guān
xiān líng pí
xiān zǐ
xiān fó
xiān rén dòng
què qiáo xiān
shuǐ xiān zǐ
shàng xiān
xiān hè
xiān shì
xiān dān
xiān rén qiáo
xiān shān
xiàn xiān yīn
xiān fǔ
xiān zhī
shén xiān huì
tè qìng
biān qìng
xiān táo
xiān yǐn
xiān gōng
xiān rén quán
shēng xiān
xiān tóng
shén xiān shǒu
lín jiāng xiān
仙磬的拼音是:xiān qìng点击 图标播放仙磬的发音。