教诫;教训。
引 《汉书·江充传》:“非爱车马,诚不欲令上闻之,以教敕亡素者。”《世说新语·排调》“攀龙附凤,并登天府” 南朝 梁 刘孝标 注:“《张敏集》载《头责子羽文》曰:‘……於是 子羽 愀然深念而对曰:“凡所教敕,谨闻命矣。”’”《资治通鉴·唐代宗大历九年》:“宝臣 谢教敕不谨,封杖授 承嗣,使挞之; 承嗣 遂杖杀 宝正,由是两镇交恶。”
教 [ jiào ] 1. 指导,训诲。如 教习。教头。教正。教师。教导。管教。请教。教学相长。因材施教。2. 使,令。如 风能教船走。3. 指“宗教”如 教士。教主。教皇。教堂。4. 姓。教 [ jiāo ] 1. 传授。如 教课。你教给我做。[更多解释]
敕 [ chì ] 1. 帝王的诏书、命令。如 敕命。敕书。敕封。奉敕。宣敕。2. 告诫。如 申敕。戒敕。3. 古同“饬”,整顿。[更多解释]
jiào yù
jiào shòu
jiào shī
zōng jiào
jiào xùn
jiào liàn
jiào cái
kē jiào
jiào shì
fó jiào
jiào yuán
jiào táng
jiào huì
jiào tú
wén jiào
dào jiào
jiā jiào
jiào yì
jiào xué
qǐng jiào
jiào dăo
jiāo shū
rèn jiào
bāng jiào
jiào yăng
zhí jiào
láo jiào
xìn jiào
guăn jiào
shuō jiào
chuán jiào
lǐng jiào
jiào xué xiāng zhăng
tiān zhǔ jiào
yīn cái shī jiào
qiú jiào
jiào tiáo zhǔ yì
yán chuán shēn jiào
sān jiào jiǔ liú
lǚ jiào bù găi
yǒu jiào wú lèi
rú zǐ kě jiào
zhūn zhūn jiào dăo
zhūn zhūn jiào huì
bù jiào zhī jiào
shā zhì jiào zǐ
yí zūn jiù jiào
xié jiào
jiào kē shū
jī dū jiào
fù jiào shòu
chuán jiào shì
jiào yán shì
jiào shī jié
jiào xué fă
zài jiào yù
yìn dù jiào
yóu tài jiào
jiào zhí yuán
教敕的拼音是:jiào chì点击 图标播放教敕的发音。