贫困;窘困匮乏。
引 宋•苏舜钦 《王公行状》:“公謫官 灵仙,至窘匱,乃举族蔬食,数年未尝食肉。”宋•庄季裕 《鸡肋编》卷中:“建炎 之后,以国用窘匱,凡故例羣锡予,多从废省。”《宋史·食货志下四》:“元丰 年额卖盐钱以緡计之,诸路不下数十万,自行钞盐,漕计窘匱。”
窘 [ jiǒng ] 1. 穷困。如 窘厄。窘乏。窘苦。窘困。窘迫。窘促。窘急。2. 难住,使为难。如 窘况。窘态。窘相。窘境。[更多解释]
匮 [ kuì ] 1. 缺乏。如 匮乏。匮竭。匮缺。匮 [ guì ] 1. 古同“柜”。[更多解释]
kuì fá
jiǒng pò
kùn jiǒng
mín shēng zài qín , qín zé bù kuì
qióng jiǒng
jiǒng kùn
jiǒng jìng
shòu jiǒng
jiǒng chǔn
jīn guì
zhú jiǒng
yāng kuì
huáng jiǒng
jiǒng cù
tà kuì
ài jiǒng
qín kuì
jiǒng sè
jiǒng shè
kùn jiǒng bù kān
jū jiǒng
jiǒng jué
hào kuì
fá jiǒng
fá kuì
jiǒng huáng
kuì hé
jiǒng kuàng
jiǒng tài
shí shì jiǔ kuì
qì èr bù kuì
jī jiǒng
jī kuì
qiè kuì
jiǒng cuì
jiǒng ài
jiān jiǒng
kuì wèi
kū jiǒng
diāo kuì
fā jiǒng
jiǒng rán
pín jiǒng
kuì quē
jiǒng xiá
kuì jiǒng
mào kuì
jiǒng fá
jiǒng jí
jiǒng bào
jiǒng bài
jiǒng bì
jiǒng bī
jiǒng bù
jiǒng chù
jiǒng è
jiǒng jié
jiǒng jú
窘匮的拼音是:jiǒng kuì点击 图标播放窘匮的发音。