不顾羞耻不以为有失体面；不以为耻。
例 下第子不耻，遗才人耻之。——唐·贾岛《送沈秀才下第东归》
英 shameless;
不顾羞耻；不以为有失体面；不以为耻。
引 《公羊传·昭公十三年》：“大夫执，何以致会？不耻也。”《史记·魏公子列传》：“天下诸公子亦有喜士者矣，然 信陵君 之接巖穴隐者，不耻下交，有以也。”唐•贾岛 《送沉秀才下第东归》诗：“下第子不耻，遗才人耻之。”
不认为羞耻。
引 《文选·干宝·晋纪总论》：「先时而婚，任情而动，故皆不耻淫逸之过。」《文选·李康·运命论》：「古之君子，盖耻得之而弗能治也；不耻能治而弗得也。」
不 [ bù ] 1. 副词。2. 用在动词、形容词和其它词前面表示否定或加在名词或名词性语素前面，构成形容词。如 不去。不多。不法。不料。不材（才能平庸，常用作自谦）。不刊（无须修改，不可磨灭）。不学无术。不速之客。3. 单用，做否定性的回答。如 不，我不知道。4. 用在句末表疑问。如 他现在身体好不？不 [ fǒu ] 1. fǒu ㄈㄡˇ 古同“否”，不如此，不然。[更多解释]
耻 [ chǐ ] 1. 羞愧，羞辱。如 羞耻。雪耻。奇耻大辱。耻笑。耻骂。[更多解释]
zhì zhī bù lǐ
mù bù xiá jiē
bú shì
bù zú
háo bù yóu yù
rěn jùn bù jīn
wú jiān bù cuī
bù qiú shèn jiě
kè bù róng huăn
bù xìng
lù bù shí yí
qíng bù zì jīn
bù jué rú lǚ
cóng róng bù pò
miào bù kě yán
shǒu bù shì juàn
zhì sǐ bù xiè
niàn niàn bù wàng
bù yóu zì zhǔ
yìng jiē bù xiá
bù jì qí shù
màn bù jīng xīn
mèn mèn bù lè
bù zhì kě fǒu
zī zī bù juàn
bù kě sī yì
zhí yán bù huì
yǒu tiáo bù wěn
dié dié bù xiū
měi zhōng bù zú
wēi bù zú dào
bù zhī hăo dăi
liàn liàn bù shě
bù zhī suǒ cuò
bù kě kāi jiāo
chǐ rǔ
bù yuē ér tóng
bù xiè yī gù
liáng yǒu bù qí
chū qí bù yì
kū xiào bù dé
yī sī bù gǒu
pí bèi bù kān
chōng ěr bù wén
bù zhī bù jué
jié rán bù tóng
bù xiū biān fú
qiè ér bù shě
yǔ zhòng bù tóng
yì bù róng cí
tāo tāo bù jué
nù bù kě è
wú chù bù zài
céng chū bù qióng
bù jū yī gé
bù yán ér yù
bù guăn
mò bù guān xīn
bù kān
fèn fèn bù píng
不耻的拼音是：bù chǐ点击 图标播放不耻的发音。
