犹厮仆。
引 《北史·韩麒麟传》：“然官位非常，有朝荣而夕悴，则衣冠沦於廝竖之邑，臧获显於膏腴之里，物之颠倒，或至於斯。” 《新唐书·崔荛传》：“蕘 简侻不晓事，但以器韵自高，委政廝竖，不恤人疾苦。”
厮 [ sī ] 1. 古代干粗杂活的男奴隶或小役。如 厮役。小厮。2. 古代对人的称呼（宋代以来的小说中常用）如 这厮。那厮。[更多解释]
竖 [ shù ] 1. 直立，直立的，与“横”相对。如 竖立。竖井（一种垂直的矿井）。竖琴。竖起耳朵听。2. 汉字笔形之一，自上往下。3. 上下的或前后的方向，与“横”相对。如 竖着写。4. 旧称未成年的童仆，小臣，引申为卑贱的。如 童竖。竖子（ａ．童仆；ｂ．鄙贱的称呼，如“竖竖不足与谋”。亦称“竖小子”）。[更多解释]
sī shā
shù lì
héng qī shù bā
sī láng
sī láng láng
ěr bìn sī mó
héng tăng shù wò
héng méi shù mù
zhí shù shù
miàn miàn sī qù
sī jìng sī ài
sī tái sī jìng
sī yǐ sī dòu
héng shuō shù shuō
wāi bā shù bā
héng méi shù yăn
sào zhǒu diān dào shù
héng méi máo shù yăn jīng
héng bù niān shù bù tái
héng tiāo bí zi shù tiāo yăn
héng căo bù dòng ， shù căo bù ná
héng căo bù ná ， shù căo bù niān
héng căo bù niān ， shù căo bù dòng
héng zhēn bù niān ， shù xiàn bù dòng
jiān bù sī mán ， qiào bù sī qī
jiān bù sī qī ， qiào bù sī mán
xiăo sī
héng shù
sī dă
sī nào
shù zhí
shù zǐ
shù qín
sī gòu
shù qīng tíng
dào shù
xiăo shù zǐ
shù jǐng
zhí shù
sī hùn
sī yăng
dāi sī
gū sī luō
sī shǒu
sī shú
sī ái
sī bāng
sī bìng
sī bó
sī bō
sī chán
sī chăo
sī chèn
sī chuò
sī còu
sī ér
sī găn
sī gēn
sī gōu
厮竖的拼音是：sī shù点击 图标播放厮竖的发音。
