指菩提树。原产印度，故称。
指菩提树。原产 印度，故称。
引 唐•李群玉 《法性寺六祖戒坛》诗：“天香开茉莉，梵树落菩提。”
梵 [ fàn ] 1. 关于古代印度的。如 梵语（印度古代的一种语言）。梵文（印度古代的文字）。[更多解释]
树 [ shù ] 1. 木本植物的通称。如 树木。树林。树大根深（喻势力大，根基牢固）。2. 种植，培育。如 树艺（“艺”，种植）。树荆棘得刺，树桃李得荫。3. 立，建立。如 树立。树敌。4. 量词，相当于“株”、“棵”如 一树梅花。5. 姓。[更多解释]
shù mù
jiàn shù
shù lín
guǒ shù
shù zhī
shù yè
shù zhǒng
shù miáo
shù gàn
yáng shù
shù lì
zhí shù
yáo qián shù
fēng shù bēi
dú shù yī zhì
shù bēi lì zhuàn
huǒ shù yín huā
shù dà zhāo fēng
tiě shù kāi huā
fàn fàn
shù zāi zāi
bá zhì shù zhì
qián rén zāi shù
pú tí shù
shèng dàn shù
xíng dào shù
zhí shù jié
kuò yè shù
zhēn yè shù
shù dăo hú sūn sàn
dú shù bù chéng lín
fú yóu hàn dà shù
guā pí dā lǐ shù
jiān jiā yǐ yù shù
pí fú hàn dà shù
shuāng fǔ fá gū shù
huáng guǒ shù pù bù
kū shù zài shēng zhī
pān yuán bái zhū shù
shēng jiāng shù shàng shēng
yù shù hòu tíng huā
lí zǐ jiāo huàn shù zhī
zhǐ sāng shù mà huái shù
shù yù xī ér fēng bù tíng
shù yù jìng ér fēng bù níng
shù yù jìng ér fēng bù tíng
rè dài xī shù căo yuán qì hòu
qián rén zāi shù ， hòu rén chéng liáng
qián rén zhòng shù ， hòu rén chéng liáng
shù gāo qiān zhàng ， yè luò guī gēn
zhǐ jiàn shù mù ， bù jiàn sēn lín
shù gāo qiān zhàng ， luò yè guī gēn
shù yè diào xià lái pà dă pò tóu
yì nián zhī jì ， mò rú shù gǔ
shù jīng jí de cì ， shù táo lǐ de yīn
shù yè zi diào xià lái dōu pà dă le tóu
sōng shù
huái shù
liǔ shù
梵树的拼音是：fàn shù点击 图标播放梵树的发音。
