仁爱的教诲。
引 晋•陆云 《与戴季甫书》：“加承仁诲，益以惻愴。”
仁 [ rén ] 1. 一种道德范畴，指人与人相互友爱、互助、同情等。如 仁义（①仁爱与正义；②通情达理，性格温顺，能为别人着想）。仁爱。仁政。仁人志士（仁爱有节操的人）。仁义礼智（儒家的伦理思想）。仁至义尽。一视同仁（同样看待，不分厚薄）。2. 果核的最内部分或其他硬壳中可以吃的部分。如 核桃仁儿。3. 姓。[更多解释]
诲 [ huì ] 1. 教导，明示。如 教诲。诲人不倦。[更多解释]
jiào huì
bù rén
rén cí
rén ài
yī shì tóng rén
má mù bù rén
dāng rén bù ràng
huì rén bù juàn
wéi fù bù rén
rén rén zhì shì
jiàn rén jiàn zhì
zhì shì rén rén
rén zhì yì jìn
rén yì dào dé
shā shēn chéng rén
rén yì zhī shī
jiă rén jiă yì
rén rén jūn zǐ
rén rén
zhūn zhūn jiào huì
bù rén bù yì
dà rén dà yì
huì dào huì yín
huì yín huì dào
jiàn zhì jiàn rén
méi rén méi yì
rén xīn rén wén
rén xīn rén shù
dà rén dà yǒng
rén zhě néng rén
qiú rén dé rén
chéng rén qǔ yì
huā shēng rén ér
gāng rén bō qí fēng
zhì zhě jiàn zhì ， rén zhě jiàn rén
wáng shǒu rén
rén zhě
rén yì
tóng rén
guā rén
xuē rén guì
kāng guăng rén
lǐ zōng rén
rén xiōng
rén wáng
xìng rén
xiā rén
rén zhèng
yī rén
táo rén
guǒ rén
huáng jǐng rén
hé rén
lăn rén
huì dí
huā shēng rén
sōng rén
rén chuān
仁诲的拼音是：rén huì点击 图标播放仁诲的发音。
