亦作“晴牕”。
明亮的窗户。
亦作“晴牕”。明亮的窗户。
引 唐•杜牧 《闺情》诗：“暗砌匀檀粉，晴窗画夹衣。”宋•陆游 《临安春雨初霁》诗：“矮纸斜行闲作草，晴窗细乳戏分茶。”清•龚自珍 《跋某帖后》：“回忆幼时晴牕弄墨一种光景，何不乞之塾师，早早学此？”
晴 [ qíng ] 1. 天空中无云或云很少。如 晴天。晴朗。晴和。晴丽。晴爽。晴碧。晴雨表。[更多解释]
窗 [ chuāng ] 1. 房屋通风透气的装置。如 窗子。窗户。窗口。窗友（即同学）。窗花。窗台。窗纱。窗帘。窗幔。窗明几净。[更多解释]
chuāng kǒu
chuāng hù
chuāng zǐ
chuāng lián
chuāng tái
chú chuāng
qíng lăng
qíng tiān
chuāng míng jī jìng
dă kāi tiān chuāng shuō liàng huà
dōng chuāng jì
qíng tiān pī lì
dōng chuāng shì fā
qíng kōng wàn lǐ
yǔ guò tiān qíng
shí nián hán chuāng
bàn qíng bàn yīn
shí zăi hán chuāng
qíng yǔ biăo
băi yè chuāng
kāi tiān chuāng
luò dì chuāng
dà qíng tiān
chuāng gé zi
rén jiān zhòng wăn qíng
qíng tiān kāi shuǐ lù
shí nián chuāng xià wú rén wèn
tuī kāi tiān chuāng shuō liàng huà
yǐn hú shàng chū qíng hòu yǔ
tóng chuāng
zhuăn qíng
tiě chuāng
xīn qíng
lòu chuāng
chuāng dòng
kè chuāng
chuāng shā
shā chuāng
xiăng qíng
tiān chuāng
ní chuāng
chuāng shàn
chuāng líng
xián chuāng
chuāng huā
hán chuāng
chuāng kuàng
chuāng wéi
chuāng màn
qì chuāng
chuāng yán
nán chuāng
xuě qíng
qíng yǔ jì
qíng kōng
jī chuāng
chuāng yǒu
shā chuāng hèn
晴窗的拼音是：qíng chuāng点击 图标播放晴窗的发音。
