小老虎。
引 唐•杜甫 《王兵马使二角鹰》诗：“杉鸡竹兔不自惜，孩虎野羊俱辟易。”
孩 [ hái ] 1. 儿童，引申为子女。如 男孩儿。孩童。孩提（指幼儿时期）。[更多解释]
虎 [ hǔ ] 1. 哺乳动物，毛黄褐色，有黑色条纹，性凶猛，力大。骨和血及内脏均可入药（通称“老虎”）如 虎口（➊喻危险境地；➋手上拇指和食指相交的地方）。虎穴（喻危险境地）。虎符（古代调兵的凭证，用铜铸成虎形，分两半）。虎狼（喻凶残的人）。虎头蛇尾。虎踞龙盘。龙腾虎跃。2. 勇猛、威武。如 虎将。虎势。虎劲。虎威。虎虎。虎气。3. 古同“唬”，威吓。4. 古同“琥”，琥珀。虎 [ hù ] [更多解释]
hái zǐ
hǔ tóu shé wěi
hǔ shì dān dān
lăo hǔ
wèi hǔ zuò chāng
láng tūn hǔ yàn
mă hǔ
hú jiă hǔ wēi
hái zǐ qì
mă mă hǔ hǔ
shēng lóng huó hǔ
rú hǔ tiān yì
lóng téng hǔ yuè
hǔ hǔ
mǔ lăo hǔ
zhǐ lăo hǔ
xiào miàn hǔ
liáo hǔ xū
luō hǔ xū
qí hǔ nán xià
tán hǔ sè biàn
rú láng sì hǔ
cáng lóng wò hǔ
zhào māo huà hǔ
hǔ tóu hǔ năo
hǔ bèi xióng yāo
dă mă hu yăn
hǔ kǒu bá yá
fàng hǔ guī shān
lóng zhēng hǔ dòu
qiāo shān zhèn hǔ
hǔ jù lóng pán
lóng tán hǔ xué
è hǔ pū shí
tóu bì chái hǔ
yăng hǔ yí huàn
hān hǔ hǔ
hǔ biāo biāo
hǔ shēng shēng
qì hǔ hǔ
shă hǔ hǔ
èr èr hǔ hǔ
hǔ hǔ shì shì
dān dān hǔ shì
rú láng rú hǔ
hǔ shēng hǔ qì
xiáng lóng fú hǔ
hòu pà hǔ
zòng hǔ guī shān
bào hǔ píng hé
wèi hǔ fù yì
lăo hǔ pì gu mō bù dé
xiăo hái ér
nǚ hái ér
nán hái ér
lán lù hǔ
pá shān hǔ
máo hái zǐ
孩虎的拼音是：hái hǔ点击 图标播放孩虎的发音。
