谓善于辞令,能言善辩。
指能言善辩的口才。
引 《史记·范雎蔡泽列传》:“齐襄王 闻 雎 辩口,乃使人赐 雎 金十斤及牛酒, 雎 辞谢不敢受。”《后汉书·列女传·曹世叔妻》:“妇言,不必辩口利辞也。”
引 《秦併六国平话》卷上:“属者 苏秦、张仪 驰骋辩口,离间诸国。”
辩 [ biàn ] 1. 说明是非或争论真假。如 分辩(亦作“分辨”)。争辩。答辩。辩白。辩驳。辩护。辩解( jiě )。辩论。辩士。辩证。[更多解释]
口 [ kǒu ] 1. 人和动物吃东西和发声的器官(亦称“嘴”)如 口腔。口才。口齿。口若悬河。2. 容器通外面的地方。如 瓶子口。3. 出入通过的地方。如 门口。港口。4. 特指中国长城的某些关口(多用作地名)如 古北口。喜峰口。5. 破裂的地方。如 口子。[更多解释]
rén kǒu
chū kǒu
mén kǒu
chuāng kǒu
jìn kǒu
kǒu hào
kǒu qì
găng kǒu
kǒu dài
kǒu mì fù jiàn
hù kǒu
kǒu àn
jiè kǒu
hăi kǒu
biàn lùn
quē kǒu
lù kǒu
shāng kǒu
kǒu wěn
xīn fú kǒu fú
shēng kǒu
xiōng kǒu
jiē kǒu
kǒu yīn
guān kǒu
kǒu qiāng
kǒu zhào
kǒu zǐ
wèi kǒu
rù kǒu
kǒu jìng
kǒu wèi
kǒu liáng
hé kǒu
kǒu yǔ
kǒu ruò xuán hé
dù kǒu
qiāng kǒu
kǒu shuǐ
shān kǒu
kāi kǒu
duì kǒu
biàn hù
biàn jiě
mù dèng kǒu dāi
dá biàn
zhēng biàn
zhāng kǒu
xìn kǒu kāi hé
fēn biàn
kǒu shù
kǒu tóu
suí kǒu
kǒu shì xīn fēi
kě kǒu
zhāng kǒu jié shé
shùn kǒu
kǔ kǒu
shàng kǒu
shuăng kǒu
辩口的拼音是:biàn kǒu点击 图标播放辩口的发音。