亦作“柳棉”。
亦作“柳棉”。柳絮。
引 唐•李商隐 《临发崇让宅紫薇》诗:“桃綬含情依露井,柳绵相忆隔 章臺。”宋•苏轼 《蝶恋花》词:“枝上柳绵吹又少,天涯何处无芳草。”元•钱霖 《清江引》曲:“蛛丝掛柳棉,燕嘴粘花片,啼鶯一声春去远。”清•朱彝尊 《临江仙》词:“菜甲齐开更敛,柳緜欲起还沉。”
柳 [ liǔ ] 1. 落叶乔木或灌木,枝柔韧,叶狭长,春天开黄绿色花,种子上有白色毛状物,成熟后随风飞散,种类很多,有“垂柳”、“河柳”、“杞柳”等。如 柳条。柳絮。柳暗花明。2. 星名,二十八宿之一。3. 姓。[更多解释]
绵 [ mián ] 1. 蚕丝结成的片或团,供絮衣被、装墨盒等用。如 丝绵。绵绸。绵里藏针。2. 像丝绵那样柔软或薄弱。如 绵薄。绵软。绵力。3. 像丝绵那样延续不断。如 绵延。绵联。绵长。绵亘。连绵。4. 性情温和。如 他平时挺绵。[更多解释]
mián yán
chán mián
mián mián
lián mián
mián cháng
mián ruăn
ruăn mián mián
lián mián qǐ fú
lián mián bù duàn
mián lǐ zhēn
liǔ àn huā míng
xún huā wèn liǔ
chán mián fěi cè
táo hóng liǔ lǜ
mián lǐ cáng zhēn
liǔ liǔ jīng
huā huā liǔ liǔ
mián mián mín mín
mián mián bù duàn
mián mián bù jué
mián mián bù xī
mián mián guā dié
liǔ jiē liǔ mò
huā shuō liǔ shuō
cǐ hèn mián mián
fú shòu mián mián
guā dié mián mián
qíng yì mián mián
yáng liǔ yī yī
mián lì bó cái
huā liǔ bìng
shuǐ qū liǔ
liǔ jìng tíng shuō shū
liǔ yè diào shāo méi
liǔ yè jīn zhàng ní
liǔ àn huā míng yòu yī cūn
mián mián bù jué , màn màn nài hé
liǔ qīng
liǔ shù
liǔ cuì
liǔ yà zǐ
liǔ zōng yuán
liǔ shì zhuàn
liǔ huā
zhé liǔ
jiăn liǔ
mián gèn
yáng liǔ
mián yáng
hăi mián
liǔ qǐ
mián yáng shì
liǔ tiáo
chuí liǔ
liǔ xù
shā liǔ
liǔ méi
liǔ sī
liǔ biān
柳绵的拼音是:liǔ mián点击 图标播放柳绵的发音。