贪食的人。
引 《资治通鉴·唐太宗贞观八年》：“上谓 魏徵 曰：‘ 齐后主、周天元•皆重敛百姓，厚自奉养，力竭而亡。譬如馋人自噉其肉，肉尽而毙，何其愚也！’”明 王衡 《郁轮袍》第一折：“丛桂留人人未起，北山笑我我何辞，乐难支，不羡那山雌，自有馋人会献诗。”
馋 [ chán ] 1. 贪吃，专爱吃好的。如 嘴馋。馋涎欲滴。2. 贪，羡慕。如 眼馋。[更多解释]
人 [ rén ] 1. 由类人猿进化而成的能制造和使用工具进行劳动、并能运用语言进行交际的动物。如 人类。2. 别人，他人：“～为刀俎，我为鱼肉”。待～热诚。3. 人的品质、性情、名誉。如 丢人，文如其人。[更多解释]
rén mén
rén mín
gè rén
rén lèi
bēi tiān mǐn rén
rén yuán
rén wù
gōng rén
lăo rén
rén cái
rén shēng
qìn rén xīn pí
rén kǒu
bìng rén
fū rén
kè rén
dí rén
rén shì
nǚ rén
rén shù
shī rén
zhǔ rén
wàn rén kōng xiàng
rén qún
rén dà
jūn rén
rén gé
rén xīn
rén quán
rén tǐ
rén lì
dà rén
yǐn rén rù shèng
yòng rén
huá rén
rén jiā
sī rén
rén wén
jiā rén
rén jiān
qīn rén
míng rén
fă rén
xíng rén
rén mă
shāng rén
gǔ rén
shì rén
rén shēn
chéng rén
guó rén
rén xìng
xīn rén
wén rén
ài rén
fù rén
rén xuăn
nán rén
yóu rén
馋人的拼音是：chán rén点击 图标播放馋人的发音。
