背叛盟约。畔，通“叛”。
引 宋•陆游 《上殿札子》：“旋属国家多故，逆 亮 畔盟，虽所蠲已多，终未仰称圣意。”《金史·章宗纪四》：“﹝ 泰和 六年五月﹞丙戌，以 宋 畔盟出师，告于天地太庙社稷。”
畔 [ pàn ] 1. 田地的界限。2. 边。如 河畔。湖畔。桥畔。耳畔。枕畔。3. 〔～援〕横暴，跋扈，如“帝谓文王，无然～～。”亦称“畔换”、“叛换”。4. 古同“叛”。[更多解释]
盟 [ méng ] 1. 旧时指宣誓缔约，现指阶级的联合，国与国的联合。如 盟军。盟友。同盟国。盟约。山盟海誓。2. 指结拜弟兄。如 盟兄。盟弟。3. 中国内蒙古自治区的行政单位。4. 发（誓）如 盟誓。[更多解释]
dōng méng
méng guó
méng yǒu
lián méng
jiā méng
tóng méng
hăi shì shān méng
gōng shǒu tóng méng
chéng xià zhī méng
shān méng hăi shì
tóng méng jūn
méng xiōng dì
bù jié méng guó jiā
bù jié méng yùn dòng
táng fān huì méng bēi
tóng méng huì xuān yán
zhèng yì zhě tóng méng
zhōng guó tóng méng huì
mín zhǔ qīng nián tóng méng
ōu zhōu lián méng tiáo yuē
sī bā dá kè tóng méng
zhōng guó mín zhǔ tóng méng
dōng nán yà guó jiā lián méng
gòng chăn zhǔ yì zhě tóng méng
tái wān mín zhǔ zì zhì tóng méng
zhōng guó zuǒ yì zuò jiā lián méng
méng yuē
tóng méng huì
gōng nóng lián méng
tóng méng guó
hé pàn
méng jūn
jié méng
huì méng
hú pàn
shān méng
méng bāng
yuān méng
méng zhǔ
méng yuán
méng shì
méng cháng
méng shū
méng dì
méng hăo
méng cí
méng fǔ
méng jīn
méng huì
méng ōu
méng pán
méng qì
méng zǐ
zhè pàn
bèi pàn
zhěn pàn
zhí méng
sì pàn
畔盟的拼音是：pàn méng点击 图标播放畔盟的发音。
