亦作“麄俗”。
粗野庸俗。
指诗文粗鄙通俗。
引 宋•苏轼 《寓居定惠院之东杂花满山有海棠一株土人不知贵也》诗：“江城地瘴蕃草木，只有名花苦幽独。嫣然一笑竹篱间，桃李漫山总麄俗。”《水浒传》第十五回：“先生休怪我三个兄弟麄俗，请教授上坐。”
引 宋•张戒 《岁寒堂诗话》卷上：“世徒见 子美 诗多麤俗，不知麤俗语在诗句中最难。”清•李渔 《闲情偶寄·词曲上·词采》：“诗文之词采贵典雅而贱麤俗，宜藴藉而忌分明；词曲不然，话则本之街谈巷议，事则取其直説明言。”
麤 [ cū ] 1. 同“粗”。[更多解释]
俗 [ sú ] 1. 社会上长期形成的风尚、礼节、习惯等。如 俗尚。风俗。习俗。约定俗成（指某种事物是由群众通过长期实践而认定形成）。2. 大众化的，最通行的，习见的。如 俗名。俗语。俗曲。雅俗共赏。3. 趣味不高的，令人讨厌的。如 俗气。俗物。鄙俗。粗俗。庸俗。4. 凡世间，相对于仙佛僧道。如 俗人。世俗。僧俗。凡夫俗子。[更多解释]
mín sú
fēng sú
xí sú
sú chēng
tōng sú
shì sú
yōng sú
cū sú
sú qì
dī sú
tuō sú
bǐ sú
lǐ sú
yă sú gòng shăng
yí fēng yì sú
yuē dìng sú chéng
chāo fán tuō sú
jīng shì hài sú
sú bù kě nài
fèn shì jí sú
rù xiāng suí sú
fán fū sú zǐ
shāng fēng bài sú
cū cū
cū gǔn gǔn
bù sēng bù sú
bù tóng liú sú
chāo chén bá sú
kàng chén zǒu sú
suí sú chén fú
shì sú zhī yán
fēng sú huà
sú wén xué
shì sú bù kě yī
yōng sú jìn huà lùn
yōng sú jīng jì xué
dōng hàn tōng sú yăn yì
jīng běn tōng sú xiăo shuō
xī hàn tōng sú yăn yì
yōng sú wéi wù zhǔ yì
chá shì sú měi yuè tǒng jì chuán
băi lǐ bù tóng fēng ， qiān lǐ bù tóng sú
zī chăn jiē jí yōng sú zhèng zhì jīng jì xué
sú yàn
sú yǔ
sú shàng
gù sú
sú huà
sú shì
sú zì
měi sú
jiù sú
sú rén
sú shuō
sú chuán
sú chén
tōng sú yì dǒng
sú míng
麤俗的拼音是：cū sú点击 图标播放麤俗的发音。
