簿籍文书。
引 《新唐书·裴遵庆传》：“遵庆 性强敏，视簿牒详而不苛，世称吏事第一。” 《明史·杨鹤传》：“自是簿牒始明，奸弊易核。” 清•曹寅 《雨夕偶怀桐皋僧走笔得二十韵却寄》：“晚衙鼓鼕鼕，簿牒清扰扰。”
簿 [ bù ] 1. 本子，册籍。如 簿册。簿记。簿籍。簿录。2. 古代称公文、案卷。如 对簿公堂。3. 古代的仪仗侍从。如 簿伍。卤簿（古代帝王、后妃、王公大臣外出时的仪仗队。次序排列严格并明文著之于簿籍）。4. 笏。簿 [ bó ] 1. 同“箔”，养蚕席。[更多解释]
牒 [ dié ] 1. 文书，证件。如 通牒。度牒。尺牒。[更多解释]
duì bù gōng táng
dié dié
hù kǒu bù
liàn xí bù
shēng sǐ bù
zuì hòu tōng dié
bù zǐ
yuān dié
tōng dié
lù dié
ruì dié
zhǔ bù
bù jì
zhàng bù
dēng bù
huā míng bù
bù cè
bù tīng
rì jì bù
bù jué
hào bù
kōng bù
lǔ bù
yuān yāng dié
shàn bù
téng dié
bù jí
pī bù
shū bù
gōu dié
lín dié
zōng dié
yùn dié
yīn yuán bù
duăn bù
yuán bù
duì bù
jì xié bù
bù shū
shè dié
shēn dié
rú dié
róng dié
rán zhǔ bù
bù lù
dié ān
dié bào
dié chéng
dié dú
dié jí
dié jǔ
dié pǔ
dié pì
dié mù
dié sù
dié qǐ
dié shū
dié wén
簿牒的拼音是：bù dié点击 图标播放簿牒的发音。
