唾骂。
引 《醒世姻缘传》第七三回：“只是 陈恭度 虽是个秀才，其人生得村壮雄猛，年纪三十岁以下，在妇人行中大有勍敌之名，致得那妇人们千人吐駡，万人憎嫌。”
吐 [ tǔ ] 1. 使东西从口里出来。如 吐痰。吞吐。吐刚茹柔（吐出硬的，吃下软的；喻欺软怕硬）。2. 放出，露出。如 高粱吐穗。吐故纳新。3. 说出。如 吐话。一吐为快。吐 [ tù ] 1. 内脏里的东西从口里涌出。如 呕吐。上吐下泻。2. 把吞没的东西退出来。如 吐还不义之财。[更多解释]
骂 [ mà ] 1. 用粗野或带恶意的话侮辱人。如 骂人。骂街。骂名。咒骂。辱骂。2. 斥责。如 他父亲骂他没出息。[更多解释]
yáng méi tǔ qì
ǒu tù
zhòu mà
rǔ mà
tǔ lū
tūn tūn tǔ tǔ
pò kǒu dà mà
mà mà liē liē
zhǐ sāng mà huái
dă qíng mà qiào
tūn yún tǔ wù
yī tǔ wéi kuài
xī xiào nù mà
tǔ gù nà xīn
shàng tù xià xiè
pēn yún tǔ wù
mà jī jī
mà mà kuò kuò
bàn tǔ bàn lù
bàn tūn bàn tǔ
bù tǔ bù kuài
bù tǔ bù rú
tǔ xīn tǔ dăn
mà diē mà niáng
mà shān mà hăi
sān tǔ sān wò
qīng xīn tǔ dăn
tán tǔ bù fán
zé mà
rú róu tǔ gāng
tǔ gāng rú róu
tūn tǔ liàng
yī fàn sān tǔ bǔ
jiǔ hòu tǔ zhēn yán
tǔ lǔ fān pén dì
chī rén bù tǔ gǔ tóu
chī ròu bù tǔ gú tou
zhǐ sāng shù mà huái shù
duì zhe hé shàng mà zéi tū
chī sǐ rén bù tǔ gú tou
kù mù tǔ lă qiān fó dòng
zhū zuǐ lǐ tǔ bù chū xiàng yá
tǔ zhū yú zé ， shuí néng bù hán
xī xiào nù mà ， jiē chéng wén zhāng
chì mà
tǔ zhū
tǔ bō
tǔ tán
qīng tǔ
tǔ qì
dă mà
jiào mà
mán mà
mà rén
tǔ fèng
tǔ shé
nù mà
chòu mà
tǔ zì
吐骂的拼音是：tǔ mà点击 图标播放吐骂的发音。
