亦作“闲官”。
职务清闲的官员。
指州佐、县丞等。
引 唐•张籍 《胡山人归王屋因有赠》诗:“虽作閒官少拘束,难逢胜景可淹留。”《新唐书·赵憬传》:“今要官闕多,闲官员多。要官以材行,闲官以恩泽,是选拔少,优容众也。”宋•陈善 《扪虱新话·李林甫一计陷数人》:“林甫 已得奏,即言 挺之 春秋高,有疾,幸閒官得养。帝恨叱久之,乃以为员外詹事詔归东郡。”
引 宋•苏轼 《司竹监烧苇园因召都巡检柴贻勗左藏以其徒会猎园下》诗:“岂如闲官走山邑,放旷不与趋朝衙。”清•梁章鉅 《称谓录·县丞》:“唐•大中 四年敕:州有上佐,县有丞簿。俗谓之閒官。”
职务清闲的官。
引 唐·白居易〈答梦得秋庭独坐见赠〉诗:「应是天教相暖热,一时垂老与闲官。」
县丞。
引 宋·苏轼〈司竹监烧苇园因召都巡检柴贻勗左藏以其徒会猎园下〉诗:「岂如闲官走山邑,放旷不与趋朝衙。」
闲 [ xián ] 1. 没有事情;没有活动与“忙”相对。如 游手好闲。没有闲工夫。2. 房屋、器物等放着不用。如 闲置。闲房。机器别闲着。3. 没有事情做的时候。如 农闲。忙里偷闲。4. 与正事无关的。如 闲谈。闲人免进。闲话。5. 栅栏。6. 防御。如 防闲。[更多解释]
官 [ guān ] 1. 在政府担任职务的人。如 官吏。官僚。官邸。官腔。官署。官厅。官爵。2. 属于国家的或公家的。如 官办。官费。官方。官府。3. 生物体上有特定机能的部分。如 感官。器官。五官。官能。4. 姓。[更多解释]
guān yuán
guān bīng
fă guān
jūn guān
zhăng guān
qì guān
guān sī
guān liáo
guān lì
fù guān
guān dǐ
jǐng guān
guān chăng
huàn guān
tān guān
xián xiá
wén guān
guān fǔ
kōng xián
xiū xián
yōu xián
xián huà
xián zhì
xián tán
xián liáo
shēng guān
guān fāng
xián săn
qīng xián
ān xián
xián shì
děng xián
guān bàn
fēi guān fāng
guān liáo zhǔ yì
fù mǔ guān
tān guān wū lì
děng xián shì zhī
duō guăn xián shì
dá guān guì rén
yóu shǒu hào xián
máng lǐ tōu xián
xián qíng yì zhì
gāo guān hòu lù
xián yán suì yǔ
guān fù yuán zhí
guān yùn hēng tōng
guān yàng wén zhāng
guān guān xiāng hù
fēng guān xǔ yuàn
xián yún yě hè
bǐ mò guān sī
guān bī mín făn
mài guān yù jué
bài guān yě shǐ
guān guān
xián xián
xián xiāo xiāo
xián yáo yáo
闲官的拼音是:xián guān点击 图标播放闲官的发音。