唐代口语。拿起酒杯吃酒。
唐 代口语。拿起酒杯吃酒。
引 唐•杜甫 《宴戎州杨使君东楼》诗：“重碧拈春酒，轻红擘荔枝。”杨伦 笺注：“赵 曰：元微之 《元日》诗：‘羞看稚子先拈酒’， 白乐天 《岁假》诗：‘岁酒先拈辞不得’，则拈酒乃 唐•人语也。”宋 韦居安 《梅磵诗话·拈酒》亦引 元•白 诗，并曰：“拈，指取物也。乃 唐 人语，作粘、作酤皆非。”
拈 [ niān ] 1. 用手指搓捏或拿东西。如 拈须。拈轻怕重。[更多解释]
酒 [ jiǔ ] 1. 用高粱、米、麦或葡萄等发酵制成的含乙醇的饮料。如 白酒。啤酒。料酒。鸡尾酒。茅台酒。酒浆。[更多解释]
dēng hóng jiǔ lǜ
jiǔ diàn
pí jiǔ
jiǔ bēi
jiǔ jīng
bái jiǔ
jiǔ lóu
jiǔ xí
jiǔ huì
yǐn jiǔ
niàng jiǔ
xià jiǔ
huā tiān jiǔ dì
xìn shǒu niān lái
jiǔ zú fàn băo
jiǔ ròu péng yǒu
jiǔ hān ěr rè
jiǔ náng fàn dài
niān huā rě căo
niān qīng pà zhòng
jiǔ sè cái qì
dà jiǔ dà ròu
jiǔ yán jiǔ yǔ
jiǔ zuì jiǔ jiě
diāo qiú huàn jiǔ
fàn kēng jiǔ náng
jiǔ chí ròu lín
rě căo niān huā
zuì wēng zhī yì bù zài jiǔ
pú táo jiǔ
jī wěi jiǔ
fā jiǔ fēng
jiāo bēi jiǔ
pí jiǔ huā
xióng huáng jiǔ
jiǔ zāo bí
sā jiǔ fēng
jiè jiǔ jiāo chóu
bēi jiǔ shì bīng quán
jiù píng zhuāng xīn jiǔ
yǐ jiǔ sān fēn zuì
jiǔ hòu tǔ zhēn yán
xīn píng zhuāng jiù jiǔ
yòng jiǔ dă xīng xīng
zăi jiǔ wèn qí zì
dòng tiān shèng jiǔ jiāng jūn
héng bù niān shù bù tái
yǒu jiǔ dăn méi fàn dăn
yǒu jiǔ dăn wú fàn lì
jìng jiǔ bù chī chī fá jiǔ
jiǔ féng zhī jǐ qiān bēi shăo
zhāng gōng chī jiǔ lǐ gōng diān
duàn sòng yī shēng wéi yǒu jiǔ
jiǔ féng zhī jǐ qiān zhōng shăo
lǔ jiǔ báo ér hán dān wéi
héng căo bù ná ， shù căo bù niān
héng căo bù niān ， shù căo bù dòng
héng zhēn bù niān ， shù xiàn bù dòng
jiǔ zài dù lǐ ， shì zài xīn tóu
jiǔ zài kǒu tóu ， shì zài xīn tóu
拈酒的拼音是：niān jiǔ点击 图标播放拈酒的发音。
