郎中，郎官。
引 明•宋濂 《拟诰命起结文·吏部郎中》：“吏部为銓综之司，而郎曹之选所以佐理天官，简拔贤俊者也。”
郎 [ láng ] 1. 对年轻男子的称呼。如 大郎。郎才女貌。2. 对某种人的称呼。如 货郎。女郎。3. 旧时妻称夫或情人。如 郎君。4. 封建时代的官名。如 郎中（①古官名；②中医医生）。侍郎。员外郎。5. 姓。郎 [ làng ] 1. 〔屎壳～〕“蜣螂”的俗称。[更多解释]
曹 [ cáo ] 1. 等，辈。如 尔曹（你们）。吾曹。2. 古代分科办事的官署。如 部曹（中国明、清两代各部司曹的通称，源于汉代曹史的简称，相当于郡守的总务长）。3. 诉讼的原告、被告两方。4. 姓。[更多解释]
xīn láng
nǚ láng
fă láng
láng zhōng
yè láng zì dà
láng dāng
niú láng zhī nǚ
diào er láng dāng
pīn mìng sān láng
jiāng láng cái jìn
láng cái nǚ mào
xiāo guī cáo suí
qiān láng láng
suǒ láng láng
bù láng bù xiù
bái miàn shū láng
rèn nú zuò láng
èr láng tuǐ
lā láng pèi
xīn láng guān
niú láng xīng
huò láng dān
shǐ ke làng
huò láng gǔ
qí cáo bù jì mă
zhū láng yǔ niáng měi
jǐ shì huáng mén shì láng
láng bù láng xiù bù xiù
shuō zuǐ láng zhōng wú hào yào
jí jīng fēng zhuàng zhe màn láng zhōng
shuō dào cáo cāo ， cáo cāo jiù dào
shuō qǐ cáo cāo ， cáo cāo jiù dào
cáo cāo
wăn gē láng
cáo gōng
cáo zhí
cái láng
lìng láng
cáo yú
cáo xuě qín
hè xīn láng
sān láng
huò láng
láng guān
xī láng
shì láng
wú cáo
shàng shū láng
yè láng
qíng láng
yuán wài láng
wén lín láng
cáo sī
mă cáo
ér láng
cáo jìng huá
cáo pī
yì láng
ér cáo
jiào shū láng
郎曹的拼音是：láng cáo点击 图标播放郎曹的发音。
