焚烧身体。旧时宗教信徒以之作为一种祈祷、赎罪行为。
引 《法苑珠林》卷三四:“若所传无谬者,当使焚身之后舌不焦烂。”宋•郭彖 《睽车志》卷一:“自言所积恶业至重,须焚身以懺。”鲁迅 《而已集·略谈香港》:“一个和尚去告状追债,而债户商同通事,将他的状子改成自愿焚身了。”
犹丧生。焚,通“僨”。
引 《左传·襄公二十四年》:“象有齿以焚其身,贿也。”孔颖达 疏引 服虔 曰:“焚,读曰僨;僨,僵也。为生齿牙,僵仆其身。”后用以比喻因贪利或积财而得祸。 唐•沉仲 《象环赋》:“取其焚身之齿,奋其截肪之色。”
焚 [ fén ] 1. 烧。如 焚烧。焚毁。焚化。焚香。焚书坑儒。焚膏继晷(“膏”,油脂;“晷”,日影;形容夜以继日地用功读书或努力工作)。忧心如焚。[更多解释]
身 [ shēn ] 1. 人、动物的躯体,物体的主要部分。如 身躯。人身。身材。身段。船身。树身。2. 指人的生命或一生。如 身世。献身。3. 亲自,本人。如 自身。亲身。身教。身体力行。4. 统指人的地位、品德。如 出身。身分( fèn )。身败名裂。5. 孕,娠。如 身孕。6. 量词,指整套衣服。如 做了一身儿新衣服。[更多解释]
shēn tǐ
shēn shàng
shēn fèn
shēn zǐ
fěn shēn suì gǔ
quán shēn
chū shēn
yī shēn
zhōng shēn
rén shēn
shēn yǐng
shēn cái
shēn xīn
shēn gāo
shēn qū
qián shēn
xià shēn
shàng shēn
shēn jià
shēn shì
zhōu shēn
huà shēn
jiàn shēn
zhuăn shēn
shēn hòu
qǐ shēn
shēn xiān shì zú
tóu shēn
xiàn shēn
fān shēn
zhì shēn
jī shēn
dòng shēn
fén shāo
cáng shēn
tuō shēn
tiē shēn
cè shēn
zòng shēn
hún shēn
xīn jí rú fén
qiè shēn
dān shēn
hé shēn
jǐn shēn
míng zhé băo shēn
shēn qiáng lì zhuàng
jié shēn zì hào
qīn shēn
suí shēn
zhī shēn
zì shēn
běn shēn
hù shēn fú
shēn tǐ lì xíng
yǐ shēn zuò zé
tǐng shēn ér chū
xiàn shēn shuō fă
shè shēn chǔ dì
焚身的拼音是:fén shēn点击 图标播放焚身的发音。