响箭。
引 《史记·匈奴列传》“冒顿 乃作为鸣鏑” 裴駰 集解引《汉书音义》：“鏑，箭也；如今鸣箭也。”
鸣 [ míng ] 1. 鸟兽或昆虫叫。如 鸣啭。鸣唱。鸣叫。鸣禽。鸟鸣。2. 发出声音，使发出声音。如 鸣响。鸣奏。孤掌难鸣。3. 声明，发表意见、情感。如 鸣谢。鸣冤。百家争鸣。4. 闻名，著称：“以文～江东”。[更多解释]
箭 [ jiàn ] 1. 用弓发射到远处的兵器。如 弓箭。箭镞。箭头。箭在弦上（喻事情已经到了不得不做或话已经到了不得不说的地步）。2. 箭能射到的距离。如 一箭之遥。箭步。3. 形容急切、迅速。如 归心似箭。[更多解释]
huǒ jiàn
gòng míng
shè jiàn
hōng míng
léi míng
jiàn zài xián shàng
dăng jiàn pái
fàng lěng jiàn
yī niú míng
băi jiā zhēng míng
yī míng jīng rén
zì míng dé yì
gū zhăng nán míng
yī jiàn shuāng diāo
míng jīn shōu bīng
míng luó kāi dào
guī xīn sì jiàn
míng yuān jiào qū
rú jiàn zài xián
jī míng gǒu dào
míng qiāng àn jiàn
zhōng míng dǐng shí
bù píng zé míng
dà míng dà fàng
hè míng zhī shì
jī míng ér qǐ
lóng yuè fèng míng
àn jiàn shāng rén
wă fǔ léi míng
huǒ jiàn dàn
zòu míng qǔ
míng bù píng
zì míng zhōng
dă míng ér
huǒ jiàn páo
huǒ jiàn tǒng
fàng àn jiàn
yùn zài huǒ jiàn
lí xián zhī jiàn
kāi gōng bù fàng jiàn
míng gǔ ér gōng zhī
háng kōng huǒ jiàn dàn
huǒ jiàn tuī jìn jì
huǒ jiàn fā dòng jī
jiàn chuān zhe yàn kǒu
sān jiàn dìng tiān shān
huǒ jiàn zhù fēi yú léi
kāi gōng méi yǒu huí tóu jiàn
gōng jiàn shǒu hè lā kè lè sī
míng qiāng yì duǒ ， àn jiàn nán fáng
fēng bù míng tiáo ， yǔ bù pò kuài
fēng yǔ rú huì ， jī míng bù yǐ
míng qiāng róng yì duǒ ， àn jiàn zuì nán fáng
míng fèng jì
guāng yīn sì jiàn
xiān míng
ěr míng
míng shēng
āi míng
yǔ jiàn
鸣箭的拼音是：míng jiàn点击 图标播放鸣箭的发音。
