指志节坚贞而有贤德的人。
引 汉•刘向 《列女传·息君夫人》:“遂死不顾,列于贞贤。”元•王恽 《和干臣食粽有感诗韵》:“贞贤餐愈洁,谗佞对宜惭。”清•温睿临 《南疆逸史·安宗纪略》:“无何而 贵阳 煽虐,盗贼秉钧,外连强帅,内起狐羣,斥逐贞贤,引用匪类,宠赂既彰,纪纲大坏。”
贞 [ zhēn ] 1. 坚定,有节操。如 忠贞不渝。坚贞不屈。贞节。贞士(忠贞之士)。2. 旧礼教中束缚女子的一种道德观念,指妇女不改嫁等。如 贞女。贞烈。贞操(同“贞节”)。贞淑。3. 占,卜,问卦。如 贞卜。4. 古同“桢”,桢干( gàn )。[更多解释]
贤 [ xián ] 1. 有道德的,有才能的。如 贤明。贤德。贤能。贤良。贤惠。贤淑。贤哲。贤人。圣贤。礼贤下士。2. 敬辞,用于平辈或晚辈。如 贤弟。贤侄。贤契(对弟子或朋友子侄辈的敬称)。[更多解释]
xián huì
zhōng zhēn
xián rén
jiān zhēn
zhēn jié
xián dá
xián míng
zhēn liè
jiān zhēn bù qū
zhōng zhēn bù yú
rèn rén wéi xián
xián qī liáng mǔ
qiú xián ruò kě
xiào zǐ xián sūn
lǐ xián xià shì
xuăn xián rèn néng
jí xián dù néng
zhōng zhēn bù èr
zhēn zhēn
xián xián yì sè
jìn xián jìn néng
jiàn xián sī qí
sān zhēn jiǔ liè
yù jié sōng zhēn
xián nèi zhù
qī xián fū huò shăo
dōng lín shí bā xián
qī xián guò guān tú
xián shì
xián dì
dà xián
wáng shì zhēn
zhāo xián
zhēn nǚ
shèng xián
zhēn jìng
wèi zhōng xián
zhāng xián liàng
zhēn liáng
xián dé
xián liáng
xián liáng wén xué
zhēn guān
shēng xián
qiú xián
zhēn yuán
xián shèng
zhú lín qī xián
jí xián diàn
jí xián
xián jié
jí xián bīn
xiān xián
zhēn cāo
xuăn xián jǔ néng
chuán xián
xián zhí
xián zǐ
贞贤的拼音是:zhēn xián点击 图标播放贞贤的发音。