须发。
引 《魏书·獠传》：“所杀之人，美鬢髯者必剥其面皮，笼之於竹，及燥，号之曰‘鬼’，鼓舞祀之，以求福利。”宋•孔武仲 《赋码碯笛》诗：“弘农 学士九尺长，颊颧山起鬢髯张。”宋•苏轼 《元祐三年端午贴子词夫人阁》之三：“五綵縈筒秫稻香，千门结艾鬢髯张。”
鬓 [ bìn ] 1. 脸旁靠近耳朵的头发。如 鬓发（ fà ）。鬓角。鬓丝。[更多解释]
髯 [ rán ] 1. 两腮的胡子，亦泛指胡子。如 美髯。虬髯。白发苍髯。髯口（演戏用的假胡子）。[更多解释]
ěr bìn sī mó
rán rán
bìn fà
měi rán gōng
bìn jiăo
bìn máo
yún bìn
huá bìn
shuāng bìn
chóu bìn
zhū yán lǜ bìn
rán nú
fèn rán
qiú rán kè
rán shé
qiū bìn
péng bìn
bìn péng
chǔ bìn
rán yān
wū bìn
qiú rán wēng
xiān rán
lián bìn hú zǐ
lǜ bìn
bìn bān
cuì bìn
wù bìn
xuán bìn
zī bìn
zī rán
bìn zī
yán bìn
bìn yán
xū bìn
rán sǒu
shuāi bìn
róng bìn
jiāo kè rán
rán bìn
rán cān
rán fū
rán gōng
rán duàn
rán hú
rán jǐ
rán kè
rán kǒu
rán lì
rán máo
rán liè
rán lóng
rán rú
rán shì
rán sū
rán sūn
rán xiá
鬓髯的拼音是：bìn rán点击 图标播放鬓髯的发音。
