越分地奢侈;过分奢侈。
引 《后汉书·刘虞传》:“虞 虽为上公,天性节约,敝衣绳履,食无兼肉。远近豪俊夙僭奢者,莫不改操而归心焉。”宋•司马光 《四豪论》:“﹝ 春申君 ﹞割 江东 之封,穷僭奢之乐,十餘年间, 楚国 益弱。”严复 《主客平议》:“秩序紊,纪纲亡,则民僭奢譸张,相率以从於无等之慾。”
僭 [ jiàn ] 1. 超越本分,古代指地位在下的冒用在上的名义或礼仪、器物。如 僭越。僭妄。僭伪(封建王朝称割据对立的王朝)。僭盗。[更多解释]
奢 [ shē ] 1. 用钱没有节制,过分享受。如 奢侈。奢靡。穷奢极欲。2. 过分的。如 奢盼。奢求。奢望。3. 夸张。如 奢言。奢 [ shá ] [更多解释]
shē chǐ
shē wàng
shē huá
jiāo shē yín yì
qióng shē jí yù
shē chǐ pǐn
shē zhě xīn cháng pín
shē yín
jiàn wěi
shē mí
shē yì
shē qiú
shē tán
lán shē
jiàn jū
qióng shē jí chǐ
háo shē
shē háo
jiàn xiāo
jiàn yuè
jiàn jūn
jiàn hào
jiàn răng
shē tài
jiāo shē yín yí
jiàn wáng
shē xiăng
rǒng jiàn
shē pàn
liú nà jiè shē
líng jiàn
shē dàng
jiāo shē
chǐ jiàn
chǐ shē
jiàn wàng
kuā shē
jiāo shē fàng yì
shē jiàn
jiàn yú
shē yuàn
jiàn tuī
shē ào
yì jiàn
shē mó tā
là shē nǚ
jiàn nì
jiàn wèi
jiàn luàn
guāi jiàn
shē zhē
ráo shē
jiàn zì
xiōng jiàn
僭奢的拼音是:jiàn shē点击 图标播放僭奢的发音。