忍受耻辱。
例 瑾瑜匿瑕，国君含垢。——《左传·宣公十五年》忍辱含垢。——《后汉书·曹世叔妻传》
英 endure comtempt and insults;
包容污垢；容忍耻辱。
引 《左传·宣公十五年》：“川泽纳污，山藪藏疾，瑾瑜匿瑕，国君含垢，天之道也。”唐•元稹 《为严司空谢招讨使表》：“陛下尚先含垢，未忍加诛，曲示绥怀，俾臣招抚。”《续资治通鉴·宋高宗建炎元年》：“念臣世受国恩，异於众人，故忍耻含垢，逭死朝夕。”清•蒲松龄 《聊斋志异·红玉》：“父在不得自专。卿如有情，尚当含垢为好。”
容忍耻辱。也作「含诟」。
引 《左传·宣公十五年》：「瑾瑜匿瑕，国君含垢。」
含 [ hán ] 1. 衔在嘴里，不吐出也不咽下。如 含一口水。含漱剂。含英咀（ jǔ ）华（喻反复琢磨体味文章的妙处）。含饴弄孙（含着糖逗小孙子，形容老年人的乐趣）。2. 藏在里面，包容在里面。如 包含。含义。含量。含苞。含蕴。含混。含垢纳污（指包容坏人坏事）。3. 怀有某种感情或意思，不完全表露出来。如 含怒。含羞。含情。含 [ hàn ] [更多解释]
垢 [ gòu ] 1. 污秽，脏东西。如 污垢。泥垢。牙垢。垢腻。垢秽。垢敝（又脏又破）。2. 同“诟”。[更多解释]
hán liàng
cáng wū nà gòu
hán yì
bāo hán
hán yǒu
hán xiào
yùn hán
băo hán
hán xù
hán lèi
hán hū
hán hùn
hán shuǐ
hán xuè
péng tóu gòu miàn
hán xīn rú kǔ
hán hú qí cí
hán xuè pēn rén
rú kǔ hán xīn
hán yí nòng sūn
hán gòu rěn rǔ
hán hán
hán hán hu hū
hán hán hú hú
mò mò hán qíng
hán qíng mò mò
hán gòu nà wū
hán jīn liáng
hán xiū căo
hán shā shè yǐng
hán zhe gǔ tóu lù zhe ròu
tǔ zhū yú zé ， shuí néng bù hán
hán nù
āi gòu
àn hán
chuī gòu suǒ bān
xǐ gòu qiú bān
nèi hán
yá gòu
wū gòu
yǐn hán
hán qíng
hán bāo dài fàng
hán shā liáng
ní gòu
hán bēi
hán yuàn
hán shǔn
cáng gòu nà wū
hán xiū
hán bāo
hán yuān
chén gòu
hán hèn
yóu gòu
jī gòu
含垢的拼音是：hán gòu点击 图标播放含垢的发音。
