仁爱恩德。
引 汉•董仲舒 《春秋繁露·十指》：“亲近来远，同民所欲，则仁恩达矣。”三国 魏 曹植 《娱宾赋》：“扬仁恩於白屋兮，踰 周公 之弃餐。”唐•韩愈 《袁州申使状》：“伏乞仁恩，特令改就常式，以安下情。”《三国演义》第一〇四回：“伏愿陛下清心寡慾，约己爱民，达孝道於先皇，布仁恩於宇下。”
仁 [ rén ] 1. 一种道德范畴，指人与人相互友爱、互助、同情等。如 仁义（①仁爱与正义；②通情达理，性格温顺，能为别人着想）。仁爱。仁政。仁人志士（仁爱有节操的人）。仁义礼智（儒家的伦理思想）。仁至义尽。一视同仁（同样看待，不分厚薄）。2. 果核的最内部分或其他硬壳中可以吃的部分。如 核桃仁儿。3. 姓。[更多解释]
恩 [ ēn ] 1. 好处，深厚的情谊。如 恩爱。恩赐。恩宠（指帝王对臣下的优遇和宠幸）。恩德。恩典。恩惠。恩仇。感恩。开恩。[更多解释]
zhī ēn tú bào
bù rén
ēn ài
rén cí
ēn huì
rén ài
yī shì tóng rén
má mù bù rén
wàng ēn fù yì
dāng rén bù ràng
wéi fù bù rén
rén rén zhì shì
jiàn rén jiàn zhì
zhì shì rén rén
găn ēn dài dé
rén zhì yì jìn
qiān ēn wàn xiè
zhī yù zhī ēn
rén yì dào dé
shā shēn chéng rén
xiăo ēn xiăo huì
ēn jiāng chóu bào
rén yì zhī shī
ēn zhòng rú shān
jiă rén jiă yì
rén rén jūn zǐ
ēn duàn yì jué
rén rén
ēn ēn ài ài
ēn ēn xiāng bào
bù rén bù yì
dà ēn dà dé
dà rén dà yì
jiàn zhì jiàn rén
méi rén méi yì
rén xīn rén wén
rén xīn rén shù
dà rén dà yǒng
rén zhě néng rén
qiú rén dé rén
zhī ēn bào ēn
ēn yuàn liăo liăo
chéng rén qǔ yì
yǐ yì gē ēn
bèi ēn wàng yì
gū ēn bèi yì
gū ēn fù dé
găn ēn jié
tī ēn tī
găn ēn tú bào
huā shēng rén ér
gāng rén bō qí fēng
jì niàn bái qiú ēn
kăi ēn sī zhǔ yì
mă ēn hé huì zhàn
shū jiàn ēn chóu lù
zhōu ēn lái xuăn jí
yī yè fū qī băi yè ēn
mă kè sī ēn gé sī xuăn jí
仁恩的拼音是：rén ēn点击 图标播放仁恩的发音。
