幼儿。
引 《旧五代史·唐书·庄宗纪八》：“皇后出宫中粧匳银盆各二，并皇子 满哥 三人，谓宰臣曰：‘……今宫中有者，粧匳、婴孺而已，可鬻之给军。’”明•方孝孺 《卧云楼记》：“处乎林泉而忻然，若都卿相之位；登乎耆艾而燁然，常有婴孺之容。”
婴 [ yīng ] 1. 才生下来的小孩儿。如 婴儿。婴孩。2. 触，缠绕。如 婴疾。[更多解释]
孺 [ rú ] 1. 小孩子，幼儿。如 孺子。孺慕（幼童对父母的爱慕，泛指深挚的敬爱或仰慕）。孺子牛。妇孺皆知。[更多解释]
yīng ér
fù rú jiē zhī
yīng yīng
rú zǐ niú
rú zǐ kě jiào
yù yīng táng
shì guăn yīng ér
jiào fù chū lái ， jiào ér yīng hái
fù rú
qì yīng
yàn yīng
yù yīng yuàn
yīng hái
rú rén
niú sēng rú
nì yīng
rú mù
rú zǐ
hāi yīng
căo yīng
mào rú
yīng mào
yīng lín
rú zǐ huān
huáng kǒu rú zǐ
yīng chéng
yòu rú
rú ruò
yí yīng
yīng bìng
yīng báo
yīng chán
yīng chén
yīng gòu
yīng dīng
yīng chù
yīng hóu
yīng jí
yīng huái
yīng jīn
yīng jiù
yīng juàn
yīng kē
yīng lèi
yīng lù
yīng luó
yīng lún
yīng míng
yīng nián
yīng rén
yīng rú
yīng ruò
yīng shí
yīng tí
yīng shǒu
yīng wù
yīng wǔ
yīng xīn
婴孺的拼音是：yīng rú点击 图标播放婴孺的发音。
