恐惧貌。
引 《后汉书·逸民传·梁鸿》:“口嚣嚣兮余訕,嗟恇恇兮谁留?”
恇 [ kuāng ] 1. 惊恐;惧怕:“时国无嗣主,内外~惧。”2. 怯弱,虚弱:“尺虚者,行步~然。”3. 料到:“则打的一拳,不~就打杀了。”[更多解释]
kuāng kuāng
qiè kuāng
kuāng xǐ
kuāng sǒng
kuāng shè
kuāng ráo
kuāng qiè
kuāng hài
kuāng náo
kuāng huáng
kuāng jù
kuāng pò
kuāng răo
kuāng răng
kuāng ruò
kuāng xuàn
kuāng qiè bù qián
bù kuāng
恇恇的拼音是:kuāng kuāng点击 图标播放恇恇的发音。