犹苟安。
引 《宋史·高宗纪赞》:“其始惑於 汪 黄,其终制於姦 檜,恬惰猥懦,坐失时机。”
恬 [ tián ] 1. 安静,安然,坦然。如 恬静。恬适。恬然。恬谧。恬淡(淡泊名利,清静无为)。[更多解释]
惰 [ duò ] 1. 懒,懈怠,与“勤”相对。如 懒惰。怠惰。惰性。惰慢。将骄卒惰。[更多解释]
tián jìng
duò xìng
lăn duò
tián dàn
dài duò
tián bù zhī chǐ
xiān duò
duò xìng qì tǐ
jiāo duò
yōng duò
duò yōng
wěi duò
tián shì
yín duò
qiè duò
màn duò
duò lăn
tián cuì
yàn duò
xī tián
hūn duò
xiū duò
tián yú
jiě duò
tián yù
yōng tián
tián xī
wán duò
sì duò
shuāi duò
duò ní
tián mù
tián mì
xiè duò
tián lán
kuàng duò
jīn duò
tián rán
tián bēi
áo duò
àn duò
ān tián
wén tián wǔ xī
tián bù zhī kuì
tián bù zhī xiū
méng tián
duò jiāo
jiān duò
tián yán róu shé
yì tián
tōu duò
duò tōu
tián bù wéi guài
qīng tián
tuí duò
chí duò
恬惰的拼音是:tián duò点击 图标播放恬惰的发音。