梅花。因其凌寒开放，故称。
引 唐•张谓 《早梅》诗：“一树寒梅白玉条，迥临林村傍谿桥。”宋•柳永 《瑞鹧鸪》词：“天将奇艳与寒梅。乍惊繁杏腊前开。”明•何景明 《二月见梅》诗：“二月寒梅开满枝，素心寧与艷阳期！”柯灵 《香雪梅·序一》：“初来时霜菊正丹，现在早开的寒梅已经着花。”
在寒冬中盛开的梅花。
引 唐·王维〈杂诗〉三首之二：「来日绮窗前，寒梅著花未？」唐·张谓〈早梅〉诗：「一树寒梅白玉条，迥临林村傍谿桥。」
寒 [ hán ] 1. 冷，与“暑”相对。如 寒冬。寒色。寒衣。寒冽。寒带。寒战。寒噤。寒食（节名，在清明前一天。古人从这一天起不生火做饭，也有的地区把清明当作“寒食”）。寒喧。寒来暑往。唇亡齿寒。2. 害怕。如 寒心。3. 穷困，有时用作谦辞。如 寒门。寒伧。寒舍。寒窗（喻艰苦的学习环境）。寒酸。寒士（旧指贫穷的读书人）。[更多解释]
梅 [ méi ] 1. 落叶乔木，品种很多，性耐寒，初春开花，有白、红等颜色，分五瓣，香味很浓，果实球形，味酸。如 梅花。梅子。2. 姓。[更多解释]
hán fēng
yī pù shí hán
méi huā
hán jià
wàng méi zhǐ kě
hán qì
qīng méi zhú mă
hán lěng
yán hán
gāo hán
pín hán
hán suān
hán shǔ
fáng hán
nài hán
kǔ hán
hán wēi
qīng hán
hán kǔ
hán chen
tiān hán dì dòng
hán xuān
bù hán ér lì
jī hán jiāo pò
xū hán wèn nuăn
wèn hán wèn nuăn
hán dōng là yuè
chūn hán liào qiào
jìn ruò hán chán
hán lái shǔ wăng
shǔ jiǔ hán tiān
chún wáng chǐ hán
shí nián hán chuāng
tí jī háo hán
méi méi
hán căn căn
hán dǒu dǒu
hán chàn chàn
hán jìn jìn
hán lì lì
hán lǐn lǐn
hán sī sī
hán sēn sēn
hán sōu sōu
wèn hán wèn rè
bù jī bù hán
hán huā wăn jié
shí zăi hán chuāng
suì hán sōng băi
huáng méi xì
hán shǔ jiă
méi huā lù
suān méi tāng
dào chūn hán
hán shǔ biăo
guăng hán gōng
huáng méi yǔ
fù shāng hán
yú yè méi
zhà nuăn hái hán
寒梅的拼音是：hán méi点击 图标播放寒梅的发音。
