詈词。
引 明•李贽 《史纲评要·宋纪·神宗》“宗孟 惭惧无以容”：“狗奴该死。”《儒林外史》第四回：“﹝知县﹞叫将老师夫上来，大駡一顿‘大胆狗奴’，重责三十板。”
狗 [ gǒu ] 1. 哺乳动物，种类很多，听觉嗅觉都很敏锐，善于看守门户，有的可以训练成军犬、警犬。如 走狗。狗彘（狗和猪）。狗刨（ páo ）（一种游泳动作）。狗盗（小偷）。狗腿子。狗仗人势。狗尾续貂（喻拿粗劣的东西接到美好的东西后面，很不相称，常指文章）。[更多解释]
奴 [ nú ] 1. 阶级社会中受压迫、剥削、役使的没有人身自由的人。如 农奴。奴隶。奴婢（男女奴仆）。奴颜婢膝。奴性。2. 像对待奴隶那样地。如 奴役。奴使。3. 使人甘受奴役地。如 奴化。[更多解释]
nú lì
xiōng nú
nú cái
zǒu gǒu
nú yì
gǒu tuǐ zǐ
shǒu cái nú
wáng guó nú
luò shuǐ gǒu
gǒu yăo gǒu
sāi gǒu dòng
gǒu chī shǐ
tōu jī mō gǒu
hú péng gǒu yǒu
gǒu xuè pēn tóu
gǒu jí tiào qiáng
rén mú gǒu yàng
jī fēi gǒu tiào
láng xīn gǒu fèi
dă luò shuǐ gǒu
gǒu zhàng rén shì
yíng yíng gǒu gǒu
gǒu pí gāo yào
hú qún gǒu dăng
nú yán bì xī
gǒu tóu jūn shī
jī líng gǒu suì
jī míng gǒu dào
tù sǐ gǒu pēng
gǒu wěi xù diāo
gǒu dăn bāo tiān
nú nú
xīng xīng nú
ā gǒu ā māo
ā māo ā gǒu
gōng gǒu gōng rén
gǒu xīn gǒu xíng
gǒu tóu gǒu năo
jià gǒu zhú gǒu
jià gǒu suí gǒu
huǒ nú lǔ lǔ
nú yán mèi gǔ
láng xīn gǒu xíng
rèn nú zuò láng
shēng sè gǒu mă
xíng tóng gǒu zhì
yăo rén gǒu ér bù lòu chǐ
nú lì zhǔ
nóng nú zhǔ
gǒu zăi zǐ
hā bā gǒu
gǒu wěi căo
lài pí gǒu
shī zǐ gǒu
kàn jiā gǒu
gǒu shǐ duī
nú lì shè huì
gǒu yăn kàn rén dī
gǒu yăo lǚ dòng bīn
mài gǒu pí gāo yào
狗奴的拼音是：gǒu nú点击 图标播放狗奴的发音。
