冰凉的砚台。常以衬托环境的凄清冷落。
引 唐•郑谷 《寄膳部李郎中昌符》诗：“静灯微落烬，寒砚旋生凘。”宋•曾巩 《遣兴》诗：“青灯鬪鼠窥寒砚，落月啼乌送逈笳。”宋•柳永 《黄钟羽·倾杯》词：“蛩响幽窗，鼠窥寒砚，一点银釭閒照。”
寒 [ hán ] 1. 冷，与“暑”相对。如 寒冬。寒色。寒衣。寒冽。寒带。寒战。寒噤。寒食（节名，在清明前一天。古人从这一天起不生火做饭，也有的地区把清明当作“寒食”）。寒喧。寒来暑往。唇亡齿寒。2. 害怕。如 寒心。3. 穷困，有时用作谦辞。如 寒门。寒伧。寒舍。寒窗（喻艰苦的学习环境）。寒酸。寒士（旧指贫穷的读书人）。[更多解释]
砚 [ yàn ] 1. 写毛笔字磨墨用的文具，多数用石做成。如 砚台。笔砚。2. 旧指同学关系（因同学共笔砚）如 同砚。砚友。[更多解释]
hán fēng
yī pù shí hán
hán jià
hán qì
hán lěng
yán hán
gāo hán
pín hán
hán suān
hán shǔ
fáng hán
nài hán
kǔ hán
hán wēi
qīng hán
hán kǔ
hán chen
tiān hán dì dòng
hán xuān
bù hán ér lì
jī hán jiāo pò
xū hán wèn nuăn
wèn hán wèn nuăn
hán dōng là yuè
chūn hán liào qiào
jìn ruò hán chán
hán lái shǔ wăng
shǔ jiǔ hán tiān
chún wáng chǐ hán
shí nián hán chuāng
tí jī háo hán
hán căn căn
hán dǒu dǒu
hán chàn chàn
hán jìn jìn
hán lì lì
hán lǐn lǐn
hán sī sī
hán sēn sēn
hán sōu sōu
wèn hán wèn rè
bù jī bù hán
hán huā wăn jié
shí zăi hán chuāng
suì hán sōng băi
mó chuān tiě yàn
hán shǔ jiă
dào chūn hán
hán shǔ biăo
guăng hán gōng
fù shāng hán
zhà nuăn hái hán
suì hán zhī sōng băi
běn gé lā hán liú
jǐng liè hán quán shí
jiǔ jiǔ xiāo hán tú
dōng gé líng lán hán liú
jiù hán mò rú chóng qiú
pō hú wáng qǐ hán xì
è yǔ shāng rén liù yuè hán
寒砚的拼音是：hán yàn点击 图标播放寒砚的发音。
