传称四种高超的技艺或难得的事物。（1）南朝陈洪偃貌、义、诗、书号为四絶。见唐道宣《续高僧传》卷七。（2）宋计有功《唐诗纪事．郎馀令》：余令善画，唐秘书省内落星石，薛稷画鹤，贺知章草书，余令凤，相传为四絶。（3）宋王辟之《渑水燕谈录．文儒》：庆历中，滕子京谪守巴陵，治最为天下第一。政成，重修岳阳楼。属范文正公为记，词极清丽，苏子美书石，邵餗篆额，亦皆一时精笔，世谓之四絶云。（4）指《诗经》、《楚辞》、草书、画。见宋王应麟《小学绀珠．名臣下．四绝》。
指立春、立夏、立秋、立冬的前一日。详四离四絶。
立春、立夏、立秋、立冬前一日的合称。参见「四离四绝」。
宋滕子京重修岳阳楼，范仲淹作记，苏舜钦缮写，邵竦篆额，都是一时精笔，世称为「四绝」。见宋·王辟之《渑水燕谈录·卷六·文儒》。
四 [ sì ] 1. 数名，三加一（在钞票和单据上常用大写“肆”代）如 四方。四边。四序（即“四季”）。四体（ａ．指人的四肢；ｂ．指楷、草、隶、篆四种字体）。四库（古籍经、史、子、集四部的代称。亦称“四部”）。四君子（中国画中对梅、兰、竹、菊四种花卉题材的总称）。2. 中国古代乐谱的记音符号，相当于简谱中的低音“6”。[更多解释]
絶 [ jué ] 1. “絕”的新字形。见“絕”。[更多解释]
sì zhōu
sì miàn chǔ gē
sì chù
sì miàn bā fāng
sì fāng
sì hăi
sì jì
sì zhī
sì biān xíng
bù sān bù sì
dī sān xià sì
sì píng bā wěn
diān sān dăo sì
sì miàn
sì páng
sì xià
sì tōng bā dá
sì bù xiàng
shuō sān dào sì
wǔ hú sì hăi
sì fēn wǔ liè
wén fáng sì băo
wǔ jiăng sì měi
sì shū wǔ jīng
jiā tú sì bì
sì hăi wéi jiā
zài sān zài sì
zhāng sān lǐ sì
zhāo sān mù sì
míng yáng sì hăi
wǔ zhōu sì hăi
tuī sān zǔ sì
sì dà jiē kōng
tiāo sān jiăn sì
diū sān là sì
sān sān sì sì
mián mián bù jué
tāo tāo bù jué
méi sān méi sì
pà sān pà sì
sì băi sì bìng
tuī sān tuī sì
lăo sān lăo sì
qì zài qì sì
sì lí sì jué
sì zhèng sì qí
zhì zài sì fāng
sì tǐ bù qín
sì chuān
xīn sì jūn
sì rén bāng
sì hé yuàn
sì xià lǐ
sì zhōu wéi
sì huán sù
sì jì dòu
sì yán shī
sì fāng bù
wǔ sì yùn dòng
sì shì tóng táng
四絶的拼音是：sì jué点击 图标播放四絶的发音。
