古神话中人名。据《后汉书•南蛮传》、晋·干宝《搜神记》等书记载，远古帝喾（高辛氏）时，有老妇得耳疾，挑之，得物大如茧。妇人盛于瓠中，覆之以槃，顷化为犬，其文五色，因名槃瓠。按，《玄中记》作“槃护 ”。后槃瓠助帝喾取犬戎·吴将军头，帝喾以少女妻之。负而走入南山，生六男六女，自相配偶。其后子孙繁衍。
泛指南方少数民族。
神话传说中的狗。
槃 [ pán ] 1. 同“盘”。2. 快乐：“昔文王不敢～于游田，以万人惟忧。”3. 姓。[更多解释]
瓠 [ hù ] 1. 〔～子〕a。一年生草本植物，茎蔓生，夏天开白花，果实长圆形，嫩时可食；b。这种植物的果实。瓠 [ hú ] 1. 瓦壶。瓠 [ huò ] 1. 〔～落〕大；空阔。[更多解释]
dà cái pán pán
niè pán
pán shān
jiān hù
méng pán
hù bā
kāng hù
táo hù
guā hù
dān pán
wèi hù
hù lǐ
hù zǐ
gān hù
hù yè
wǔ dàn hù
pán bó
hù hú
hù xī
jiě yī pán páng
hù lú
pán gēn cuò jié
hù fǔ
xuán hù
jīn hù
kǔ hù
qī pán
xuán pán
luò hù
jiě yī pán bó
pán hù
pán qín
hù piáo
hù qiū
hù guǒ
pán ān
hù féi
hù gē
hù gēng
hù guā
hù liáng
hù luò
hù zhǒng
hù qī
hù zū
diāo hù
qiào hù
shí hù
hù yè gēng
hù zǐ gē
wèi wáng hù
pán hù shì
xuán hù fēng
qiān jīn yī hù
qū gǔ jù hù
pán báo
pán bù
槃瓠的拼音是：pán hù点击 图标播放槃瓠的发音。
