汉·九江郡·寿春人，字子真。官南昌尉。及王莽当政，乃弃家隐居。后世关于其成仙的传说甚多，江南各地以至闽·粤，多有其所谓修炼成仙的遗迹。
汉•九江郡 寿春 人，字 子真。官 南昌 尉。及 王莽 当政，乃弃家隐居。后世关于其成仙的传说甚多， 江 南各地以至 闽 粤，多有其所谓修炼成仙的遗迹。
引 南朝 宋•谢灵运 《会吟行》：“范蠡 出江湖， 梅福 入城市。”唐•高适 《封丘作》诗：“乃知 梅福 徒为尔，转忆 陶潜 归去来。”明•夏完淳 《避地》诗之三：“入市逢 梅福，游仙访 葛洪。”
梅 [ méi ] 1. 落叶乔木，品种很多，性耐寒，初春开花，有白、红等颜色，分五瓣，香味很浓，果实球形，味酸。如 梅花。梅子。2. 姓。[更多解释]
福 [ fú ] 1. 一切顺利，幸运，与“祸”相对。如 福气。享福。造福。祝福。福利。福音。福相。作威作福（原指统治者专行赏罚，独揽威权。后形容滥用权势，横行霸道）。2. 旧时妇女行礼的姿势。如 万福。3. 祭神的酒肉。如 福食。福酒。福物。4. 保祐：“小信未孚，神弗～也”。～荫。～佑。5. 姓。[更多解释]
xìng fú
fú lì
méi huā
fú qì
wàng méi zhǐ kě
fú zhǐ
fú yīn
zào fú
zhù fú
qīng méi zhú mă
xiăng fú
băo yăn fú
quán jiā fú
zuò wēi zuò fú
yīn huò dé fú
fú zhì xīn líng
fú rú dōng hăi
dòng tiān fú dì
fú wú shuāng zhì
méi méi
fān fān shì fú
zuò fú zuò wēi
fú shǒu fú zú
fú shòu mián mián
zì qiú duō fú
fú zhōu
huáng méi xì
méi huā lù
suān méi tāng
huáng méi yǔ
fú yīn shū
yú yè méi
shè huì fú lì
dà băo yăn fú
fú ěr mă lín
yī băo yăn fú
dàn xī huò fú
wén qí fú bù qí
ér tóng fú lì yuàn
fú ěr sài shì jiā
fú kè lán qún dăo
fú lì jīng jì xué
fú zhōu chuán zhèng jú
jiāng chéng méi huā yǐn
léi hōng jiàn fú bēi
méi dù sà zhī fá
méi xī yé
méi zǐ huáng shí yǔ
qī shí èr fú dì
róng róng duō hòu fú
shè huì fú lì yuàn
sī tăn fú dà xué
zhōng guó fú lì huì
ér tóng fú lì shì yè
méi nèi láo sī dìng lǐ
ér sūn zì yǒu ér sūn fú
huò fú wú mén rén zì zhào
lú sè fú yuán zǐ mó xíng
fú ěr mó sī tàn àn quán jí
fú bù chóng zhì ， huò bì chóng lái
梅福的拼音是：méi fú点击 图标播放梅福的发音。
