《论语·先进》:“莫春者,春服既成,冠者五六人,童子六七人,浴乎沂,风乎舞雩,咏而归。”后以“咏雩”指吟诗作赋。
后以“咏雩”指吟诗作赋。
引 《论语·先进》:“莫春者,春服既成,冠者五六人,童子六七人,浴乎 沂,风乎舞雩,咏而归。”元•柳贯 《赠别宋季任赴甘肃提举二十韵》:“元宰亲加豆,诸生肃咏雩。”
咏 [ yǒng ] 1. 唱,声调有抑扬地念。如 咏赞。歌咏。吟咏。咏唱。2. 用诗词等来描述,抒发感情。如 咏梅。咏史。咏怀。咏叹。咏叹调(富于抒情的独唱曲)。3. 指诗词。如 佳咏。[更多解释]
雩 [ yú ] 1. 古代为求雨而举行的一种祭祀。如 雩祭。雩禳(出雨消灾)。[更多解释]
gē yǒng
yī shāng yī yǒng
yī yín yī yǒng
yǒng tàn diào
yín yǒng
yù tái xīn yǒng
wén yǒng
zá yǒng
yǒng chàng
xià yú
yǒng yú
yǒng yǔ
yǒng huái
yǒng wù
sòng yǒng
bā yǒng
yǒng huái shī
găn yǒng
yǒng xuè
yǒng xǐng
yǒng guī
fēng yú
yǒng xuě
yǒng shǐ shī
hán yǒng
tí yǒng
fěng yǒng
cháo yǒng
fēng yǒng
tán yǒng
wǔ yǒng
wú yǒng
zuǐ yǒng
gāo yǒng
jiān yǒng
ōu yǒng
jiē yǒng
cuì yǒng
yǒng xù
piān yǒng
bā yǒng lóu
shēn yǒng
yú yǒng
yǒng shī
yǒng tàn
xiào yǒng
fù yǒng
měi yǒng
yóu yǒng
cháng yǒng
xīng yǒng
yǒng gē
gū yǒng
xiàng yǒng
qǐ yǒng
dăo yǒng
yàn yǒng
yán yǒng
咏雩的拼音是:yǒng yú点击 图标播放咏雩的发音。