用美玉装饰的笙。
指笙的声音。
引 南朝 梁 江淹 《丹砂可学赋》:“虽瑶笙及金瑟,杂翠帐与丹幬。”唐•戴叔伦 《赠月溪羽士》诗:“更弄瑶笙罢,秋空鹤又鸣。”宋•吴文英 《木兰花慢·寿秋壑》词:“明月瑶笙奏彻,倚楼黄鹤声中。”
引 明•史谨 《南岩削壁》诗:“嵐飞翠雨林梢滴,鹤载瑶笙月下鸣。”明•徐复祚 《红梨记·折证》:“翡翠情牵金屋,鸳鸯梦断瑶笙。”
瑶 [ yáo ] 1. 美玉,喻美好,珍贵,光明洁白。如 琼瑶。瑶英。瑶宫。瑶琴。瑶浆。瑶觞。瑶台。瑶林琼树(喻人品格高洁)。瑶池。2. 中国少数民族,主要分布于广西壮族自治区和湖南、云南、广东、贵州等省。如 瑶族。[更多解释]
笙 [ shēng ] 1. 管乐器名,一般用十三根长短不同的竹管制成,吹奏。如 笙歌。芦笙。笙管乐( yuè )。[更多解释]
qióng yáo
yáng hàn shēng
lú shēng
yáo zú
yáo chí
yáo guāng
shēng gē
xī yáo
yáo huá
yáo zhēng
yáo jī
shēng xiāo
yáo jiē
yáo zān
yáo yăn
chuī shēng
yáo qín
yáo gōng
shēng yōng
yáo chí làng yuàn
làng yuàn yáo tái
yáo tái làng yuàn
shēng yú
yáo zhāng
yáo căo qí huā
qí huā yáo căo
jiāng yáo
yáo dāng
xīn yáo
yáo kūn
shēng guăn
qīng yáo
wén yáo
yáo yè
shēng shī
jiāng yáo zhù
luán shēng
hé shēng
hè shēng
fèng shēng
fēng shēng
jǐn yáo
wū shēng
yáo yuán
shēng hè
yáo tái
yáo kōng
táo shēng
yù lín yáo jiă
shēng huáng
yīng yáo
yáo jīn
yáo jǐn
yáo qíng
yáo jīng
yáo jǐng
yáo jìng
瑶笙的拼音是:yáo shēng点击 图标播放瑶笙的发音。