绿绮琴之省称。泛指琴。
引 南朝 齐 谢朓 《曲池之水》诗：“鸟去能传响，见我緑琴中。”唐•韦应物 《拟古》诗之九：“碧草生旧迹，緑琴歇芳声。”唐•赵抟 《琴歌》：“緑琴製自桐孙枝，十年窗下无人知。”
称音色材质具佳的琴。参见「绿绮」条。
引 唐·皇甫枚《飞烟传》：「百回消息千回梦，裁作长谣寄绿琴。」
緑 [ lù ] 1. 均见“绿”。[更多解释]
琴 [ qín ] 1. 古代弦乐器，最初是五根弦，后加至七根弦（亦称“七弦琴”；通称“古琴”）如 琴瑟。琴曲。琴师。琴意。抚琴。琴棋书画。2. 某些乐器的统称。如 钢琴。月琴。胡琴。口琴。竖琴。小提琴。琴书（曲艺的一种）。弹琴。[更多解释]
gāng qín
luàn tán qín
duì niú tán qín
lǜ chén chén
lǜ deng deng
lǜ qìn qìn
lǜ shēng shēng
lǜ méng méng
lǜ róng róng
lǜ yíng yíng
lǜ yīn yīn
lǜ wāng wāng
lǜ yóu yóu
lǜ yī yī
lǜ zhēng zhēng
lǜ zhēn zhēn
huā huā lǜ lǜ
yī qín yī hè
dà hóng dà lǜ
lǜ huā lǜ yè
miàn hóng miàn lù
xiăo tí qín
shǒu fēng qín
dà tí qín
diàn zǐ qín
guăn fēng qín
mă tóu qín
fèng huáng qín
qī xián qín
liù xián qín
zhōng tí qín
hóng zuǐ lǜ yīng gē
lǜ yè lǜ huā căo
qīng mén lǜ yù fáng
sī qín tă rì hā
tiě qín tóng jiàn lóu
shān gǔ qín qù wài piān
gāng qín jiā
hú qín
lù lín
bì lǜ
qín qǔ
qín xián
tí qín
gǔ qín
qín sè
jī qín
lún qín shè xiàn
fén qín zhǔ hè
zhuì qín
qín qí shū huà
yáng qín
yuè qín
fēng qín
mù qín
qín sè bù tiáo
qín sè hé xié
rén qín jù wáng
緑琴的拼音是：lǜ qín点击 图标播放緑琴的发音。
