吼叫。
引 《后汉书·循吏传·童恢》：“一虎低头闭目，状如震惧，即时杀之。其一视 恢 鸣吼，踊跃自奋，遂令放释。”
鸣 [ míng ] 1. 鸟兽或昆虫叫。如 鸣啭。鸣唱。鸣叫。鸣禽。鸟鸣。2. 发出声音，使发出声音。如 鸣响。鸣奏。孤掌难鸣。3. 声明，发表意见、情感。如 鸣谢。鸣冤。百家争鸣。4. 闻名，著称：“以文～江东”。[更多解释]
吼 [ hǒu ] 1. 兽大声叫。如 吼叫。狮吼。2. 人在激怒时的呼喊。如 大吼。3. （风、汽笛、大炮等）发出巨大的声响。如 吼鸣。[更多解释]
gòng míng
hōng míng
hǒu jiào
nù hǒu
léi míng
hǒu lóng
ǒu hǒu
shī zǐ hǒu
yī niú míng
băi jiā zhēng míng
yī míng jīng rén
zì míng dé yì
gū zhăng nán míng
míng jīn shōu bīng
míng luó kāi dào
míng yuān jiào qū
jī míng gǒu dào
zhōng míng dǐng shí
bù píng zé míng
jí hǒu hǒu
qì hǒu hǒu
dà míng dà fàng
dà hăn dà hǒu
dà hǒu dà jiào
hè míng zhī shì
jī míng ér qǐ
lóng yuè fèng míng
wă fǔ léi míng
zòu míng qǔ
míng bù píng
zì míng zhōng
dă míng ér
hé dōng shī zǐ hǒu
míng gǔ ér gōng zhī
fēng bù míng tiáo ， yǔ bù pò kuài
fēng yǔ rú huì ， jī míng bù yǐ
míng fèng jì
xiān míng
ěr míng
míng shēng
āi míng
míng qín
cháng míng
míng fàng
zhēng míng
hé dōng shī hǒu
mó míng lè qì
tǐ míng lè qì
míng jiào
yīng míng
míng jī
hǒu shēng
míng xiăng
míng dí
bēi míng
sī míng
wā míng
míng yuān
tí míng
鸣吼的拼音是：míng hǒu点击 图标播放鸣吼的发音。
