晋韩寿美姿貌，善容止，贾充辟以为司空掾。见南朝宋刘义庆《世说新语·惑溺》、《晋书·贾谧传》。
晋•韩寿 美姿貌，善容止， 贾充 辟以为司空掾。见 南朝•宋 刘义庆 《世说新语·惑溺》、《晋书·贾谧传》。参见“韩寿偷香”。
引 唐•李商隐 《无题》诗之一：“贾氏 窥帘 韩掾少，宓妃 留枕 魏王 才。”宋•杨亿 《无题》诗之二：“应知 韩掾 偷香夜，犹记 潘郎 掷果年。”清•洪昇 《长生殿·倖恩》：“琴断朱弦，不幸 文君 早寡；香含青琐，肯容 韩掾 轻偷？”
韩 [ hán ] 1. 中国周代诸侯国名，在今河南省中部、山西省东南部。2. 指“韩国”（位于亚洲朝鲜半岛南部）。3. 姓。[更多解释]
掾 [ yuàn ] 1. 原为佐助的意思，后为副官佐或官署属员的通称。如 掾史。掾吏。掾属。掾佐。[更多解释]
hán guó
hán xī zài yè yàn tú
hán yù
hán fēi zǐ
hán xìn
hán kāng
hán shī
hán fēi
nán hán
hán yǔ
hán dié
hán xiāng zǐ
hán wèi
hū hán
hán shòu
hán jiā xù
hán qǐ xiáng
hán féng
hán yuè
mèng hán
hán zǐ
zhān hán
shēn hán
hán lú zhú qūn
qín hán
hán lú
hán é
hán péng
hán chāng lí
hán xìn jiàng bīng
shěng yuàn
hán hóu sù
jì yuàn
hán ōu
yuàn shǔ
hán píng
měi rì hán yǔ
hán shì zhōng
sān hán
liáo yuàn
cáo yuàn
hán líng
hán bēi
shū yuàn
jiū yuàn
hán xú
chéng yuàn
yuàn lì
lǐ dù hán liǔ
fù hán
hán qíng
gù yuàn
hán fēng
hán dù
hán mèng
shí hán
hán cái
yù yuàn
hán yuàn
韩掾的拼音是：hán yuàn点击 图标播放韩掾的发音。
