古代悬挂钟磬的架子。横架为笋,直架为虡。
引 《周礼·春官·典庸器》:“及祭祀,帅其属而设笋虡,陈庸器。”《管子·霸行》:“桓公 起,行笋虡之间。 管子 从,至大钟之西。”宋•李纲 《建炎行》:“礼文包旂裳,乐器载笋虡。”
悬钟磬等乐器的木架。
引 《周礼·春官·典庸器》:「帅其属,而设笋虡,陈庸器。」《文选·潘岳·藉田赋》:「笋虡嶷以轩翥兮,洪钟越乎区外。」
笋 [ sǔn ] 1. 竹子初从土里长出的嫩茎、芽,又称“竹笋”,可以做菜吃。可食用者主要有“毛竹笋”、“慈竹笋”、“麻竹笋”等。2. 竹子的青皮。如 笋席(用竹青编成的席子)。3. 同“榫”。[更多解释]
虡 [ jù ] 1. 古代悬挂钟或磬的架子两旁的柱子。2. 较高的几案。[更多解释]
yǔ hòu chūn sǔn
shí yā sǔn xié chū
chūn sǔn
zhú sǔn
lú sǔn
shí sǔn
dōng sǔn
sǔn shí
duó sǔn nà
yù sǔn
měng jù
sǔn jī
tú sǔn
yīng sǔn chú
jù yè
sǔn yú
tán sǔn
sǔn jù
chūn sǔn nù fā
dòng sǔn
bèng sǔn
yīng sǔn
sǔn lǐ
zǐ sǔn
sǔn qián
dí sǔn
shù sǔn
shū sǔn
sǔn luó
sǔn fǔ
sǔn tiáo
biān sǔn
qìng jù
tǔ sǔn
zhōng jù
lán sǔn
qǐ sǔn
zhì sǔn
fēi jù
sǔn xié
jiàn sǔn
bāo sǔn
yuán zhōu yě sǔn
sǔn dì
qīng sǔn
miè sǔn
huáng sǔn
yù sǔn bān
sǔn biān
sǔn chéng
sǔn găn
zōng sǔn
huái sǔn
yá sǔn
wěi sǔn
fú sǔn
máo sǔn
sǔn jiān
笋虡的拼音是:sǔn jù点击 图标播放笋虡的发音。