东汉末年军阀。字本初,汝南汝阳(今河南商水西南)人。官僚家庭出身。初任司隶校尉。大将军何进召董卓谋诛宦官事泄被杀,他尽杀宦官。后董卓入京专朝政,他奔冀州(今河北中南部)称冀州牧,号召起兵讨董卓。后逐渐占有冀、青(今山东东北部)、幽(今河北北部)、并(今山西)等四州。公元200年,在官渡(今河南中牟北)被曹操打败,不久病死。
袁 [ yuán ] 1. 姓。[更多解释]
绍 [ shào ] 1. 连续,继承。如 绍复(继承恢复)。绍述(继承)。绍世(连续几世)。2. 指中国浙江省绍兴市。如 绍酒。绍剧。绍兴师爷(这一职务旧时大多数由绍兴人担任;后来就称刀笔吏、讼棍为“绍兴师爷”,含贬义)。[更多解释]
jiè shào
jiè shào xìn
jiè shào rén
jī nèi yà bǐ shào
zhí yè jiè shào suǒ
yè ěr shào fū xiōng dì
yuán méi
liú shào táng
yuán shì kăi
shào jù
yuán shào
bǐ shào
yuán hóng dào
yuán yīng
yuán hé
shào xīng
yuán dà tóu
shào xīng jiǔ
shào shù
shào xī
yuán gōng
méi shào
zuăn shào
yāo shào
qì shào
shào liáo
shào jì
yuán xuě fēn
chén shào
huā lǐ hú shào
yuán chóng huàn
kè shào jī qiú
shào xù
shào jiè
huā shào
xī shào
yuán wěi mín
yín shào
táng shào yí
shào fù
shào shì
jiè shào suǒ
qǐ yuán
huì shào
yuán tóu
shào lóng
yuán zhāng
yuán ān wò
zhào shào
yí shào
shào xīng shì
jì shào
yào shào
shào tǒng
yuán cáo
sān yuán
yuán shì hăi
yuán tóu bì
shào chéng
袁绍的拼音是:yuán shào点击 图标播放袁绍的发音。