指排箫、箫一类带孔的管乐器。
引 《文选·司马相如＜子虚赋＞》：“罔瑇瑁，鉤紫贝，摐金鼓，吹鸣籟。”郭璞 注引 张揖 曰：“籟，簫也。”
鸣 [ míng ] 1. 鸟兽或昆虫叫。如 鸣啭。鸣唱。鸣叫。鸣禽。鸟鸣。2. 发出声音，使发出声音。如 鸣响。鸣奏。孤掌难鸣。3. 声明，发表意见、情感。如 鸣谢。鸣冤。百家争鸣。4. 闻名，著称：“以文～江东”。[更多解释]
籁 [ lài ] 1. 古代的一种箫。2. 孔穴里发出的声音，泛指声响。如 天籁。万籁俱寂。[更多解释]
gòng míng
hōng míng
léi míng
wàn lài jù jì
yī niú míng
băi jiā zhēng míng
yī míng jīng rén
zì míng dé yì
gū zhăng nán míng
míng jīn shōu bīng
míng luó kāi dào
míng yuān jiào qū
jī míng gǒu dào
zhōng míng dǐng shí
bù píng zé míng
dà míng dà fàng
hè míng zhī shì
jī míng ér qǐ
lóng yuè fèng míng
wă fǔ léi míng
zòu míng qǔ
míng bù píng
zì míng zhōng
dă míng ér
míng gǔ ér gōng zhī
fēng bù míng tiáo ， yǔ bù pò kuài
fēng yǔ rú huì ， jī míng bù yǐ
míng fèng jì
xiān míng
wàn lài
ěr míng
míng shēng
āi míng
míng qín
cháng míng
míng fàng
zhēng míng
mó míng lè qì
tǐ míng lè qì
míng jiào
yīng míng
míng jī
míng xiăng
míng dí
bēi míng
sī míng
wā míng
míng yuān
tí míng
jī míng
míng fèng
rén tóu chù míng
wă fǒu léi míng
léi míng wă fǔ
míng zhuàn
hé míng
jiàn míng
chuăn míng
lín lài
míng yù
鸣籁的拼音是：míng lài点击 图标播放鸣籁的发音。
