对他人儿子的美称。
引 《太平广记》卷一一八引 唐•李亢 《独异志·严泰》：“其夕，有乌衣五十人，扣 泰 门，谓其父母曰：‘贤郎附钱五千，可领之。’”元•黄溍 《次韵题庐陵解君行卷》：“贤郎亦復事舒阔，吐辞歷落正不葩。”《儿女英雄传》第十六回：“见他那上司平日如此如此，更兼他那位贤郎又是如此如此，任他那上司百般的牢笼，这事他絶不吐口应许。”
对他人儿子的敬称。
引 《称谓录·卷六》：「贤郎声口不凡，他年怎不作宰相？」《西游记·第四二回》：「别的还好惹，孙行者是那样人哩，我贤郎，你不曾会他？」
贤 [ xián ] 1. 有道德的，有才能的。如 贤明。贤德。贤能。贤良。贤惠。贤淑。贤哲。贤人。圣贤。礼贤下士。2. 敬辞，用于平辈或晚辈。如 贤弟。贤侄。贤契（对弟子或朋友子侄辈的敬称）。[更多解释]
郎 [ láng ] 1. 对年轻男子的称呼。如 大郎。郎才女貌。2. 对某种人的称呼。如 货郎。女郎。3. 旧时妻称夫或情人。如 郎君。4. 封建时代的官名。如 郎中（①古官名；②中医医生）。侍郎。员外郎。5. 姓。郎 [ làng ] 1. 〔屎壳～〕“蜣螂”的俗称。[更多解释]
xīn láng
nǚ láng
fă láng
xián huì
láng zhōng
xián rén
xián dá
xián míng
yè láng zì dà
láng dāng
rèn rén wéi xián
xián qī liáng mǔ
niú láng zhī nǚ
diào er láng dāng
qiú xián ruò kě
xiào zǐ xián sūn
lǐ xián xià shì
pīn mìng sān láng
jiāng láng cái jìn
láng cái nǚ mào
xuăn xián rèn néng
jí xián dù néng
qiān láng láng
suǒ láng láng
xián xián yì sè
bù láng bù xiù
jìn xián jìn néng
jiàn xián sī qí
bái miàn shū láng
rèn nú zuò láng
èr láng tuǐ
xián nèi zhù
lā láng pèi
xīn láng guān
niú láng xīng
huò láng dān
shǐ ke làng
huò láng gǔ
qī xián fū huò shăo
dōng lín shí bā xián
qī xián guò guān tú
zhū láng yǔ niáng měi
jǐ shì huáng mén shì láng
láng bù láng xiù bù xiù
shuō zuǐ láng zhōng wú hào yào
jí jīng fēng zhuàng zhe màn láng zhōng
xián shì
xián dì
wăn gē láng
dà xián
zhāo xián
cái láng
shèng xián
lìng láng
hè xīn láng
sān láng
wèi zhōng xián
huò láng
zhāng xián liàng
贤郎的拼音是：xián láng点击 图标播放贤郎的发音。
