娇美。
引 《白雪遗音·马头调·双飞燕》:“爱只爱的, 太湖 池中,并蒂红莲,美态姣妍。” 清•秋瑾 《精卫石》第三回:“虽非国色天香艷,秀目修眉樱口鲜,面如鷄蛋红间白,姣妍终究带威严。” 周恩来 《雨中岚山--日本京都》诗:“潇潇雨,雾濛浓;一线阳光穿云出,愈见姣妍。”
姣 [ jiāo ] 1. 美好。如 姣人(美人)。姣美。姣好。姣冶(艳丽)。姣艳。姣 [ xiáo ] 1. 淫乱:“弃位而~,不可谓贞”。[更多解释]
妍 [ yán ] 1. 美丽。如 妍媸(美好和丑恶)。百花争妍。2. 巧。如 妍捷。[更多解释]
jiāo jiāo
yán yán
jiāo jiāo zhě
jiāo dī dī
jiāo qiè qiè
yán pí bù guǒ chī gǔ
yán chī
yán lì
duān yán
jiāo fú
jiāo hăo
chī yán
xiān yán
yāo yán
zhēng yán
jiāo é
jiāo měi
jiāo jī
jiāo guì
jiāo lí
jiāo lì
jiāo mèi
jiāo miào
jiāo rén
jiāo ruò
jiāo sè
jiāo wá
jiāo xiū
jiāo yàn
jiāo yán
jiāo yě
cháng jiāo
é jiāo
kuā jiāo
tiāo jiāo
xiān jiāo
yān yán
yán yàn
yán bǐ
yán chàng
yán chǒu
yán cí
yán dào
yán fāng
yán gē
yán hăo
yán hé
yán huá
yán jié
yán jìng
yán mào
yán měi
yán mèi
yán miào
yán mí
yán nuăn
姣妍的拼音是:jiāo yán点击 图标播放姣妍的发音。