矗立。
矗立。竪，一本作“竖”。
引 北魏 郦道元 《水经注·河水二》：“河 北有层山，山甚灵秀，山峰之上，立石数百丈，亭亭桀竪，竞势争高。”
桀 [ jié ] 1. 凶暴。如 桀骜不驯。桀黠。2. 同“杰”，杰出的人。3. 同“揭”，举起。4. 中国夏朝末代君主，相传是暴君。如 桀纣。桀犬吠尧。[更多解释]
竖 [ shù ] 1. 直立，直立的，与“横”相对。如 竖立。竖井（一种垂直的矿井）。竖琴。竖起耳朵听。2. 汉字笔形之一，自上往下。3. 上下的或前后的方向，与“横”相对。如 竖着写。4. 旧称未成年的童仆，小臣，引申为卑贱的。如 童竖。竖子（ａ．童仆；ｂ．鄙贱的称呼，如“竖竖不足与谋”。亦称“竖小子”）。[更多解释]
jié ào bù xùn
shù lì
héng qī shù bā
héng tăng shù wò
héng méi shù mù
zhù jié wéi nüè
jié jié
zhí shù shù
dà jié xiăo jié
héng shuō shù shuō
wāi bā shù bā
héng méi shù yăn
sào zhǒu diān dào shù
héng méi máo shù yăn jīng
héng bù niān shù bù tái
héng tiāo bí zi shù tiāo yăn
héng căo bù dòng ， shù căo bù ná
héng căo bù ná ， shù căo bù niān
héng căo bù niān ， shù căo bù dòng
héng zhēn bù niān ， shù xiàn bù dòng
héng shù
shù zhí
shù zǐ
qiáo jié
shù qín
shù qīng tíng
dào shù
xiăo shù zǐ
shù jǐng
zhí shù
sī shù
juē shù
tī shù
qī shù
héng sān shù sì
yān shù
jué shù
jié quăn fèi yáo
xiāo jié
tóng shù
sǒng jié
pú shù
jié nì
niè shù
háo jié
jùn jié
jié jùn
jié jiě
shù diāo
chù shù
yăn shù
zhù jié wéi bào
héng dăo shù wò
jié ào bù jī
dāng shù
jié zhòu
jié ào
桀竖的拼音是：jié shù点击 图标播放桀竖的发音。
