杰出的人才。
引 晋•葛洪 《抱朴子·嘉遯》：“而多士云起，髦彦鳞萃。” 《陈书·后主纪》：“思所以登显髦彦，式备周行。” 唐•张说 《侍宴》诗：“髦彦星辰下，仙章日月迴。”
才智过人之士。南朝陈·后主〈求贤诏〉：「所以登显髦彦，式备周行。」也作「髦俊」。
髦 [ máo ] 1. 古代称幼儿垂在前额的短发。2. 毛中的长毫，喻英俊杰出之士。如 髦硕。髦士。髦俊。3. 指马鬃。如 髦马。4. 〔时～〕时兴的，如“～～的服装”。5. 古同“牦”，牦牛。[更多解释]
彦 [ yàn ] 1. 古代指有才学、德行的人。如 俊彦。彦士。[更多解释]
shí máo
găn shí máo
zhōu bāng yàn
lǔ yàn zhōu
cháo yàn
máo shì
xī yàn
fú máo
yù máo
tóng máo
máo shā
cái yàn
shuò yàn
máo ní
mào yàn
péng yàn jiān
liăng máo
yīng yàn
máo jié
yàn zhé
dàn máo
jùn yàn
yì yàn
qún yàn
mă yàn xiáng
biàn máo
jùn máo
máo yàn
yàn shèng
zhé yàn
máo jùn
máo ér xì
lǔ yàn
shí yàn
máo bì
xiāng máo
míng yàn
qián yàn
máo zǐ
zhé máo
yīng máo
měi yàn
máo yīng
qiào yàn
háo yàn
máo tóu
guī yàn
jù máo
wăng yàn
bái máo
wén yàn
zhēn yàn
wěi yàn
hòu yàn
yàn shì
xián máo
qí yàn
髦彦的拼音是：máo yàn点击 图标播放髦彦的发音。
